50. Вие што му избегавте на мечот, одете си, не останувајте тука. Спомнувајте си за Господа во далечната земја, и Ерусалим нека ви биде на срце.
51. Се срамевме слушајќи го срамот, руменило ни го прекри лицето, кога туѓинците навлегоа во Светилиштето на Господовиот Дом.
52. „Затоа, ете, доаѓаат денови - говори Господ -кога ќе ги казнам нивните кипови, и по целата негова земја ќе офкаат ранетите.
53. Ако Вавилон се искачи до небото, ако се утврди на недостапно место, на Моја заповед ќе се нафрлат врз него запустувачите” - говори Господ.
54. Чујте го викањето за помош од Вавилон и страшниот пораз од Халдејската Земја!
55. Зашто Самиот Господ го запустува Вавилон, Тој го стивнува неговиот страшен шум: неговите бранови шумеа како големи води, се слуша нивното бучење.