33. Зашто вака зборува Господ, Израелевиот Бог: „Вавилонската ќерка е како гумно во времето кога се гази по него; уште малку, и ќе и дојде времето на жетвата.
34. Ме изеде, ме сотре Навуходоносор, вавилонскиот цар, ме отфрли како празен сад, тој ме проголта како змев, го наполни желудникот, ме истера од мојот Еден.”
35. „Насилството и моите страдања врз Вавилон!” зборуваат жителите на Сион. „Мојата крв врз Халдејците!” зборува Ерусалим.
36. Затоа Господ зборува вака: „Еве, Јас ќе ја бранам твојата парница и ќе те одмаздам. Ќе го пресушам неговото море, и ќе ги пресушам неговите извори.
37. Вавилон ќе биде куп урнатини, дувло на шакали, ужас и потсмев, ненаселен крај.
38. Сите заедно рикаат како лавови, вијат како лавчиња.
39. Кога ќе се стоплат, ќе им приредат пијанка, ќе ги напојат за да се повеселат, и да заспијат со вечен сон, па веќе да не се разбудат - говори Господ.
40. Ќе ги одведам како јагниња на колење, како јарци и овни.
41. Како ли е заземен Сесах, како е освоена таа гордост на сета земја? Како ли стана Вавилон страшило на народите?
42. Морето се надига против Вавилон, неговите бранови го прекрија.
43. Неговите градови станаа пустина, земјата сува, пустина: човек не живее во неа, ниту низ неа поминува човечки син.
44. Ќе го казнам вавилонскиот Вал, ќе му го одземам од устата тоа што го голтнал. Народите веќе не ќе се собираат кај него, ќе се разурнат вавилонските ѕидови.
45. Излези од него, народе Мој! Нека секој го спаси својот живот од жестокиот Господов гнев!
46. Нека срцето не ви ослабее! Не бојте се од гласовите што се шират низ земјата, една година вакви, друга - онакви, и дека во земјата владее насилство, та силник станува силник.
47. Зашто еве доаѓаат денови кога ќе ги казнам вавилонските кипови, и сета земја ќе му се засрами, и сите негови погубени ќе лежат среде градот.
48. Тогаш над Вавилон ќе воскликнуваат небото и земјата, и сè што е на нив, зашто од север ќе се нафрлат врз градот, опустувачи!” - говори Господ.