32. бродовите се заземени, тврдините се изгорени со оган, а јунаците исплашени.
33. Зашто вака зборува Господ, Израелевиот Бог: „Вавилонската ќерка е како гумно во времето кога се гази по него; уште малку, и ќе и дојде времето на жетвата.
34. Ме изеде, ме сотре Навуходоносор, вавилонскиот цар, ме отфрли како празен сад, тој ме проголта како змев, го наполни желудникот, ме истера од мојот Еден.”
35. „Насилството и моите страдања врз Вавилон!” зборуваат жителите на Сион. „Мојата крв врз Халдејците!” зборува Ерусалим.
36. Затоа Господ зборува вака: „Еве, Јас ќе ја бранам твојата парница и ќе те одмаздам. Ќе го пресушам неговото море, и ќе ги пресушам неговите извори.
37. Вавилон ќе биде куп урнатини, дувло на шакали, ужас и потсмев, ненаселен крај.
38. Сите заедно рикаат како лавови, вијат како лавчиња.