19. Ахимас, Садоковиот син, му рече на Јоава: „Одам да му ја соопштам на царот веселата вест дека Господ му додели правда, откако го избави од рацете на неговите непријатели.”
20. Ама Јоав му рече: „Денес не можеш да бидеш гласник, туку тоа ќе бидеш во некој друг ден; денес не можеш да однесеш добра вест, зашто загина царевиот син.”
21. Потоа Јоав му нареди на Етиопецот: „Оди и соопшти му на царот што виде!” Етиопецот му се поклони на Јоава и отрча.
22. А Садоковиот син Ахимас пак го замоли Јоава: „Што и да се случи, дозволи ми да отрчам и јас по Етиопецот.” А Јоав праша: „Зошто би трчал, сине мој, кога таа вест нема да ти донесе награда?”
23. А тој повтори: „Што и да се случи, ќе трчам!” А Јоав му одговори: „Трчај!” И Ахимас отрча низ рамницата и го престигна Етиопецот.
24. Давид токму седеше меѓу две градски врати, а стражарот беше качен на покривот на вратата. Подигнувајќи ги очите, стражарот согледа човек како што трча сам.
25. Стражарот извика и му соопшти на царот, а царот рече: „Ако е сам, носи вест во устата.” Човекот доаѓаше сè поблизу.
26. Тогаш стражарот здогледа друг човек како трча. И извика стражарот кој беше над вратата: „Еве уште еден човек, кој трча сам!” А царот одговори: „Тој е гласник.”
27. Стражарот продолжи: „Го препознавам трчањето на првиот човек: трча како Садоковиот син Ахимас.” А царот одговори: „Тој е добар човек, доаѓа со добра вест.”
28. Ахимас се доближи до царот и го поздрави: „Здраво!” Се фрли со лицето на земјата пред царот и продолжи: „Благословен да е Господ, твојот Бог, Кој ги напушти луѓето што дигнаа раце против мојот господар и цар!”
29. А царот праша: „Дали е живо момчето Авесалом?” А Ахимас одговори: „Видов голема врева кога царевиот слуга Јоав го испраќаше твојот слуга, ама не знам што беше.”
30. Царот му рече: „Отстапи и застани таму!” Тој отстапи и застана.