7. Тогаш царот му рече на Божјиот човек: „Дојди со мене дома за да се поткрепиш. И ќе ти дадам подарок.”
8. Но Божјиот човек му одговори на царот: „Да ми ја дадеш половината од својата куќа, не би тргнал со тебе. Ни би јадел ни би пиел на ова место,
9. зашто вака ми е заповедано од Господовото слово: ‘Не јади леб и не пиј вода, ниту се враќај по истиот пат по кој си дошол.’”
10. И отиде по друг пат, не се врати по патот по кој што дојде во Ветил.
11. А во Ветил живееше стар пророк. Неговите синови дојдоа кај него и му раскажаа сè што сторил оној ден Божјиот човек во Ветил; и зборовите што му ги кажа оној на царот му ги раскажаа синовите на таткото.
12. А тој ги праша: „По кој пат си отиде?” Синовите го покажаа патот по кој што си отиде Божјиот човек, што беше дошол од Јудеја.
13. Тогаш пророкот им рече на синовите: „Насамарете ми го ослето!” И му го насамарија ослето, а тој јавна.
14. Тргна по Божјиот човек и го најде како што седи под даб; и го праша: „Ти ли си Божјиот човек кој дојде од Јудеја?” А тој му одговори: „Јас сум.”
15. Пророкот му рече: „Дојди со мене во мојот дом за да јадеш нешто.”
16. Но тој одговори: „Не смеам да се вратам со тебе, ниту смеам да јадам леб ни да пијам вода на ова место,
17. зашто од Господовото слово ми е наредено ова: ‘Не јади таму леб, не пиј вода, ниту се враќај по патот по кој што си тргнал онаму.’”
18. На тоа оној му рече: „И јас сум пророк како и ти, и ангел ми рече со Господово слово: ‘Поведи го со себе дома за да јаде леб и за да пие вода.’” Со овие зборови го излага.
19. Божјиот човек се врати со него, во неговата куќа јадеше леб и пиеше вода.
20. Додека седеа покрај столот, му дојде Господово слово на пророкот кој го доведе назад,