4. Навистина, сè што е напишано некогаш, напишано ни е нам за поука, за да имаме надеж преку трпението и преку утехата од Писмата.
5. И Бог на трпението и утехата да ви даде едномислие меѓу вас по примерот на Исуса Христа,
6. за да Го славите, еднодушно, со една уста, Бог, Таткото на нашиот Господ Исус Христос.
7. Затоа примајте се еден со друг, како што и Христос ве прими за Божјата слава!
8. Зашто велам, дека Христос им послужи на обрезаните поради Божјата вистина, за да ги потврди ветувањата дадени на татковците;
9. а пак народите Го прославуваат Бога поради Неговото милосрдие, како што е напишано: „Затоа ќе Те исповедам меѓу народите и ќе Му пеам на Твоето име.”
10. И пак рече:” Веселете се, народи, со Неговиот народ!”
11. И пак: „Фалете Го Господа сите народи и да Го слават сите племиња!”
12. И пак Исаија вели: „Ќе се јави подник од Јесеевиот корен, и Оној Кој станува за да владее над народите; на Него ќе се надеваат народите!”
13. А Бог на надежта да ве исполни со сета радост и мир во верата, та преку силата на Светиот Дух да ви се збогати надежта.
14. И јас самиот, браќа мои, сум уверен за вас, дека сте и самите полни со доброта, исполнети со секакво знаење и дека можете да се поучувате еден со друг.
15. Но, делумно ви пишав малку послободно, за да ве потсетам на благодатта, која ми ја даде Бог,