16. И оттогаш бараше згоден случај за да Го предаде.
17. А во првиот ден на Бесквасните лебови, учениците пристапија при Исуса и Го прашаа: „Каде сакаш да Ти приготвиме да јадеш Пасха?”
18. Тој рече: „Отидете во градот при тој и тој човек и речете Му: Учителот вели: Моето време е близу; кај тебе ќе ја празнувам Пасхата со Своите ученици.”
19. И учениците направија како што им заповеда Исус, и ја приготвија Пасхата.
20. А кога се стемни, Тој прилегна со Дванаесетте ученици на трпезата.
21. И додека јадеа, им рече: „Вистина ви велам, дека еден од вас ќе Ме предаде.”
22. И многу се нажалија и почнаа да зборуваат, еден по друг: „Да не сум јас, Господи?”
23. А Тој одговори: „Оној што ќе ја накваси - со Мене - раката во чинијата, тој ќе Ме предаде!
24. И така, Човечкиот Син си оди како што е напишано за Него, но тешко му на оној човек, преку кого ќе биде предаден Човечкиот Син; добро би било за тој човек, ако не беше се родил!”
25. А Јуда, кој Го предаде, во одговор рече: „Да не сум јас, Учителе?” Му кажа: „Ти рече!”
26. А кога јадеа, Исус зеде леб, благослови, го раскрши и им го раздаде на учениците, и рече: „Земете, јадете, ова е Моето тело.”
27. Тогаш ја зеде чашата и заблагодари, им ја даде и рече: „Пијте сите од неа,
28. зашто ова е Мојата крв на Заветот, која се пролева за мнозина, за проштавање на гревовите.
29. Но, ви велам, отсега нема да пијам од овој лозов плод до оној ден, кога ќе го пијам со вас нов во Царството на Мојот Татко.”
30. И откако испеаја благодарствена песна, излегоа на Маслиновата Гора.
31. Тогаш Исус им рече: „Сите вие ќе се соблазните во Мене, во оваа ноќ, зашто е пишано: „Ќе го удрам Пастирот и овците од стадото ќе се разбегаат!”