2. ”Небесното Царство приличи на цар, кој му направи свадба на сина си,
3. и ги испрати своите слуги да ги повикаат повиканите на свадбата, но тие не сакаа да дојдат.
4. Пак испрати други слуги, велејќи: ‘Речете им на повиканите: Еве, го приготвив својот ручек, моите јунци и згоените се заклани, и сè е готово. Дојдете на свадба!’
5. А тие не се грижеа и си отидоа: еден на својот имот, а друг по своја трговија;
6. а другите ги фатија неговите слуги, ги навредија и ги убија.
7. А царот се разгневи, ја испрати својата војска и ги погуби оние убијци и им го изгоре градот.
8. Тогаш им рече на своите слуги: ‘Гозбата е готова! - но повиканите не беа достојни.
9. Затоа излезете на раскрсниците и колку ќе најдете, поканете ги на свадбата.’
10. И слугите излегоа на патиштата и ги доведоа сите, кои ги најдоа: лошите и добрите, и свадбата се наполни со гости.
11. А кога царот влезе да ги види гостите, виде таму еден човек, кој не беше облечен во свадбена облека.
12. И му рече: ‘Пријателе, како влезе тука без свадбена руба?’ А тој молчеше.
13. Тогаш царот им рече на служителите: ‘Врзете му ги нозете и рацете и фрлете го во крајната темнина; таму ќе биде плач и чкртање со забите!’
14. Зашто мнозина се повикани, но малку се избрани!”
15. Тогаш фарисеите отидоа и се договорија како да Го фатат на збор.
16. И Му ги испратија своите ученици, заедно со Иродовците, за да Му речат: „Учителе, знаеме дека си вистински и дека во вистина ги учиш луѓето на Божјиот пат, и не ти е грижа од никого, зашто не гледаш на лицето на луѓето.
17. И така, речи ни, што мислиш Ти! Дали е дозволено да му се дава данок на царот или не?”
18. А Исус, го разбра нивното лукавство и рече: