14. Зашто мнозина се повикани, но малку се избрани!”
15. Тогаш фарисеите отидоа и се договорија како да Го фатат на збор.
16. И Му ги испратија своите ученици, заедно со Иродовците, за да Му речат: „Учителе, знаеме дека си вистински и дека во вистина ги учиш луѓето на Божјиот пат, и не ти е грижа од никого, зашто не гледаш на лицето на луѓето.
17. И така, речи ни, што мислиш Ти! Дали е дозволено да му се дава данок на царот или не?”
18. А Исус, го разбра нивното лукавство и рече:
19. ”Зошто Ме искушувате, лицемери? Покажете ми даночна монета!” Тие Му донесоа денариј.
20. И им рече: „Чиј е овој лик и натписот?”
21. Му рекоа: „На царот!” Тогаш им рече: „Подајте му го царевото на царот, а Божјото на Бога!”
22. И штом го чуја тоа, се зачудија, па Го оставија, и си отидоа.”
23. Во тој ден дојдоа кај Него садукеите, кои велат дека нема воскресение, и Го прашаа:
24. ”Учителе, Мојсеј рече: ‘Ако некој умре без деца, неговиот брат нека ја земе неговата жена и нека му подигне потомство на брата си.’
25. А при нас беа седуммина браќа: првиот се ожени и умре, а бидејќи немаше пород, му ја остави својата жена на брата си.
26. Така и вториот, и третиот, сè до седмиот;