4. А Петар одговори и Му рече на Исуса: „Господи, добро е за нас да сме тука; ако сакаш ќе направиме тука три шатори: еден за Тебе, еден за Мојсеја и еден за Илија.”
5. Додека уште зборуваше тој, ете, ги засени светол облак, и ете, глас од облакот велеше: „Овој е Мојот возљубен Син, во Кого Ми е милината; слушајте Го Него!”
6. И кога учениците го чуја тоа, паднаа на своите лица и многу се уплашија.
7. А Исус се приближи до нив, ги допре и рече: „Станете и не бојте се!”
8. И кога тие ги подигнаа своите очи, не видоа никого, освен Исуса Самиот.
9. И кога слегнуваа од гората, Исус им заповеда, велејќи: „Никому не кажувајте за ова привидение, додека Синот Човечки не воскресне од мртвите.”
10. И Неговите ученици Го прашаа, говорејќи: „Зошто тогаш книжниците велат, дека Илија најнапред мора да дојде?”
11. А Тој им одговори и рече: „Навистина Илија иде и ќе обнови сè.
12. Но, ви велам, дека Илија веќе дојде, и не го познаа, туку му направија како што сакаа. Така и Синот Човечки ќе пострада од нив.”
13. Тогаш учениците разбраа дека им зборуваше за Јована Крстител.
14. И кога дојдоа при мноштвото, еден човек Му пристапи, падна на колена пред Него и рече:
15. ”Господи, смилувај му се на мојот син, зашто е месечар и се мачи многу; зашто често паѓа во огнот и често во водата.