32. И Тој гледаше наоколу, за да види, кој го направи тоа.
33. А жената, уплашена и растреперена - зашто знаеше што стана со неа - дојде и падна пред Него и Му ја кажа сета вистина.
34. А Тој и рече: „Ќерко, твојата вера те спаси! Оди си со мир и биди здрава од својата болест!”
35. Додека уште зборуваше, дојдоа од домот на началникот на синагогата и му рекоа: „Ќерка ти умре! Зошто Го измачуваш уште Учителот!”
36. А Исус, кога го чу зборот, што го рекоа, му рече на началникот на синагогата: „Не бој се! Само верувај!”
37. И никому не му дозволи да оди со Него, освен на Петра, на Јакова и на Јована, братот Јаковов.
38. И дојдоа во куќата на началникот; и виде врева, дека плачеа и пиштеа многу,
39. и кога влезе им рече: „Зошто викате и плачете? Детето не е умрено, туку спие!”
40. И Му се потсмеваа. А Тој ги истера сите надвор, ги зеде: таткото на детето, и мајката и оние кои беа со Него, и влезе таму каде што беше детето.
41. И кога го фати детето за рака му рече: „Талита кум!”- што значи: „Девојче, Јас ти велам стани!”
42. И девојчето стана веднаш и одеше, зашто имаше дванаесет години. И веднаш се зачудија многу.
43. И им заповеда строго никој да не дознае за тоа, и рече да и дадат да јаде.