29. И веднаш и прекрати крвотечението и таа почувствува во телото дека е излекувана од болеста.
30. А Исус почувствува веднаш во Себе, дека сила излезе од Него, се сврте среде народот и рече: „Кој се допре до Мојата облека?”
31. Неговите ученици пак рекоа: „Гледаш дека народ Те притиска и велиш: ‘Кој се допре до Мене?’”
32. И Тој гледаше наоколу, за да види, кој го направи тоа.
33. А жената, уплашена и растреперена - зашто знаеше што стана со неа - дојде и падна пред Него и Му ја кажа сета вистина.
34. А Тој и рече: „Ќерко, твојата вера те спаси! Оди си со мир и биди здрава од својата болест!”
35. Додека уште зборуваше, дојдоа од домот на началникот на синагогата и му рекоа: „Ќерка ти умре! Зошто Го измачуваш уште Учителот!”
36. А Исус, кога го чу зборот, што го рекоа, му рече на началникот на синагогата: „Не бој се! Само верувај!”
37. И никому не му дозволи да оди со Него, освен на Петра, на Јакова и на Јована, братот Јаковов.
38. И дојдоа во куќата на началникот; и виде врева, дека плачеа и пиштеа многу,
39. и кога влезе им рече: „Зошто викате и плачете? Детето не е умрено, туку спие!”