44. И кога се заврте кон жената му рече на Симона: „Ја гледаш ли оваа жена? Влегов во твојот дом, ти не ми даде вода за нозе, а таа со солзи ми ги облеа нозете и со својата коса ги истри.
45. Ти не ми даде целив, а таа откако влегов, не прекратува да Ми ги целива нозете.
46. Ти не ми ја помаза главата со масло, а таа Ми ги помаза нозете со миро.
47. Затоа, ти велам, простени и се многу гревови, зашто имаше многу љубов; кому малку се простува - малку љуби.”
48. А нејзе и рече: „Простени ти се гревовите.”
49. А тие, кои беа заедно покрај трпезата, почнаа да зборуваат во себе: „Кој е Овој, Кој и гревови проштава?”
50. А на жената и рече: „Твојата вера те спаси! Оди си со мир!”