6. А во една друга сабота влезе во синагогата и поучуваше, а таму имаше и еден човек, чија десна рака беше исушена.
7. А книжниците и фарисеите Го набљудуваа - дали ќе лекува во сабота - за да можат да Го обвинат.
8. А Тој ги знаеше нивните мисли и му рече на човекот со исушената рака: „Стани и исправи се на средина!” И стана и се исправи.
9. А Исус им рече: „Ве прашувам вас: што е дозволено да се прави во сабота: добро или зло? Да се спаси живот или да се погуби?”
10. И ги изгледа сите наоколу и му рече: „Протегни ја раката!” А тој направи така, и раката му стана здрава како другата.
11. А тие се исполнија со безумна јарост и се договараа меѓу себе што би можеле да Му направат на Исуса.
12. Во тие дни се искачи на гората, за да се моли; и ја помина ноќта, молејќи Му се на Бога.
13. А кога се раздени, ги повика Своите ученици и од нив избра Дванаесетмина, кои и ги нарече апостоли:
14. Симон, кого го нарече и Петар, и брата му Андреја; Јакова и Јована; Филипа и Вартоломеја;
15. Матеја и Тома; Јакова Алфеев и Симона, наречен Зилот;
16. Јуда Јаковов и Јуда Искариотски кој стана и предавник.
17. И кога слезе, заедно со нив, и застана на едно рамно место, и множество Негови ученици и множество народ од цела Јудеја и од Ерусалим, од Тирското и Сидонското приморје,
18. кои дојдоа да Го чујат и да се исцелат од своите болести, и оздравуваа и оние, кои беа измачувани од нечисти духови.
19. И целиот народ сакаше да се допре до Него, зашто од Него излегуваше сила и ги лекуваше сите.
20. И Тој ги подигна Своите очи кон Своите ученици и рече: „Блажени сте вие бедните, зашто е ваше Божјото Царство!
21. Блажени сте вие, кои гладувате сега, зашто ќе се наситите! Блажени сте вие, кои плачете сега, зашто ќе се смеете!
22. Блажени сте кога луѓето ќе ве замразат, и кога ќе ве одделат и ве похулат и го исфрлат вашето име како лошо, заради Човечкиот Син!
23. Радувајте се во тој ден и ликувајте, зашто ете, голема е вашата награда на небото. Зашто нивните татковци им правеа исто така на пророците.
24. Но, горко вам богати, зашто ја примивте својата утеха.
25. Горко вам, кои сте сити сега, зашто ќе гладувате. Горко вам, кои се смеете сега, зашто ќе жалите и ќе плачете.