40. А другиот во одговор го укори: „Зар не се боиш од Бога, кога и ти си исто така осуден.
41. И, ние сме праведно осудени, зашто го примаме заслуженото од тоа што сме сториле. Но, Овој не направил никакво зло.”
42. И рече: „Исусе, спомни си за мене, кога ќе дојдеш во Твоето Царство!”
43. А Тој му рече: „Вистина ти велам, денес ќе бидеш со Мене во рајот.”
44. А беше веќе околу шестиот час, кога настана темнина по целата земја до деветтиот час,
45. при што сонцето ја изгуби својата светлина, а завесата во Храмот се расцепи на средина.
46. Тогаш Исус извика со силен глас: „Татко, Го предавам Својот дух во Твои раце.” И кога го рече - издивна.
47. А кога стотникот виде што се случи, почна да Го слави Бога, велејќи: „Навистина, Овој човек беше праведен!”
48. И сиот народ, што се беше собрал да го гледа ова, кога виде што стана, се враќаше дома, удирајќи се по градите.
49. А сите Негови познати стоеја подалеку, и жените, кои дошле по Него од Галилеја - го гледаа тоа.
50. И ете, некој човек по име Јосиф, кој беше советник, добар и праведен човек,
51. тој не се согласи со нивната одлука и со нивното дело - од јудејскиот град Ариматеја - кој го очекуваше Божјото Царство,