14. Но неговите граѓани го мразеа и испратија по него пратеници да кажат: „Нејќеме тој да царува над нас.”
15. А кога се врати, по примањето на царството - заповеда да му ги повикаат оние слуги, на кои им беше дал сребро, за да види кој колку спечалил.
16. Така, првиот дојде и рече: ‘Господару, твојот сребреник донесе десет сребреници.’
17. И му рече: ‘Убаво, добар слуго, зашто беше верен во нешто сосем мало, имај власт над десет градови.’
18. Дојде и друг и рече: ‘Господару, еве го твојот сребреник, донесе пет сребреници.’
19. Му рече и на овој: ‘И ти биди над пет градови!’
20. Дојде и друг и рече: ‘Господару, еве го твојот сребреник, што го чував во крпче,
21. зашто се плашев од тебе, бидејќи си строг човек: земаш што не си оставил и жнееш што не си посеал!’
22. Му рече: ‘Зол слуго, ќе ти судам според твоите зборови. Знаеше дека сум строг човек, дека земам што не сум оставил и дека жнеам што не сум посеал;
23. зашто тогаш не ги вложи моите сребреници при трговците, и јас по доаѓањето ќе ги примев со добивка?’
24. А на оние, кои беа присутни им рече: ‘Одземете му го сребреникот и дајте му го на оној, кој има десет!’
25. Тогаш му рекоа: ‘Господаре, тој има десет!’
26. Ви велам, дека ќе му се даде на секој, кој има; а на оној, кој нема ќе му се одземе и она што има.
27. А оние мои непријатели, кои не сакаа да царувам над нив, доведете ги тука и исечете ги пред мене!”
28. А кога го рече тоа, тргна натаму, одејќи горе во Ерусалим.
29. И кога се приближи до Витфагија и Витанија, до гората наречена Маслинова, испрати два ученика