12. И кога влегуваше во едно село, го сретнаа десет лепрозни мажи, кои застанаа подалеку
13. и го поткренаа гласот, велејќи: „Исусе, Учителе, смилувај ни се!”
14. А кога ги виде, им рече: „Одете и покажете им се на свештениците!” И се очистија додека одеа.
15. А еден од нив, кога виде дека оздравел, се врати славејќи Го Бога гласно.
16. И падна на лице при Неговите нозе и Му благодари. А тој беше Самарјанец.
17. Тогаш Исус одговори и рече: „Зар не се очистија десетмина? Каде се уште деветте?
18. Не најдоа ли да се вратат и да Му благодарат на Бога, освен овој туѓинец!”
19. И му рече: „Стани и оди си, твојата вера те спаси!”
20. А кога фарисеите Го прашаа: „Кога ќе дојде Божјото Царство?” Тој им одговори и рече: „Божјото Царство не доаѓа така, за да може да се види;
21. ниту ќе се рече: ‘Еве го тука, или онаму!’ - зашто, ете, Божјото Царство е во вашата средина.
22. А на учениците им рече: „Ќе дојдат дни, кога ќе посакате да видите само еден ден од деновите на Човечкиот Син, и не ќе го видите.
23. И ќе ви зборуваат: ‘Еве Го тука!’ или ‘Ене Го онаму!’ Не одете таму и не трчајте по нив!
24. Зашто како што молњата, која светнува - од едниот крај под небото - и го осветлува другиот крај, така ќе биде Човечкиот Син во Својот Ден.