11. Тогаш настана глад и голема беда во целиот Египет и Ханаан, и нашите татковци не можеа да најдат храна.
12. А кога Јаков чу дека има жито во Египет, ги испрати таму нашите татковци за првпат.
13. Кога дојдоа по вторпат, Јосиф им се откри на своите браќа, и Фараонот научи за Јосифовото потекло.
14. Тогаш Јосиф испрати и го повика татка си Јакова и целиот род - седумдесет и пет души.
15. И така Јаков слезе во Египет, каде умре, тој и нашите татковци.
16. И го пренесоа во Сихем и го положија во гробот, што Авраам го беше купил за сребро во Сихем, од Еморовите синови.”
17. „Колку повеќе се приближуваше ветеното време, за кое Бог му се заколна на Авраама, толку повеќе народот се зголемуваше и се намножи во Египет,
18. додека во Египет не завладеа нов цар, кој не знаеше за Јосифа.
19. Тој постапуваше лукаво со нашиот народ, и ги измачуваше нашите татковци, присилувајќи ги да ги фрлаат своите деца, за да не останат живи.
20. Во тоа време се роди Мојсеј, кој му беше мил на Бога. Три месеци го одгледуваа во татковиот дом,
21. а кога го напуштија, го зеде фараоновата ќерка и си го одгледа за син.
22. И Мојсеј ја изучи целата египетска мудрост, и беше силен во своите зборови и дела.
23. А кога наврши четириесет години, му дојде на ум да ги посети своите браќа - синовите Израелеви.
24. И кога виде како еден страда неправедно, го одбрани и го одмазди угнетуваниот, убивајќи го Египтјаниот;
25. мислејќи дека неговите браќа ќе разберат дека Бог, преку неговата рака, им дава избавување, но тие не разбраа.
26. А на идниот ден дојде меѓу нив додека се тепаа и се обиде да ги смири, велејќи: „Луѓе, вие сте браќа! Зошто правите неправда еден на друг?”
27. Но оној, кој му правеше неправда на својот ближен го турна и рече: „Кој те постави тебе за началник и за судија над нас?
28. Сакаш ли и мене да ме убиеш, како што го уби Египтјанинот; вчера?”
29. Заради тој збор Мојсеј избега и стана придојденик во Мадијамската земја, каде му се родија два сина.”