1. Во Иконија влегоа заедно во јудејската синагога, и зборуваа така, што поверува големо множество Јудејци и Грци.
2. Но Јудејците, кои не ги послушаа, ги побунија и ги огорчија душите на многубошците против браќата.
3. Овие пак останаа тука долго време, проповедајќи смело, во Господа, Кој сведочеше за словото на Својата благодат и овозможуваше нивните раце да прават знаци и чуда.
4. И множеството во градот се раздели: едни беа со Јудејците, а други со апостолите.
5. Кога многубошците и Јудејците, со своите старешини, се нафрлија врз нив да ги измачуваат и да ги убијат со камења,
6. тие научија за тоа и избегаа во ликаонските градови, Листра и Дарвија, и во нивната околина,
7. и таму го проповедаа Евангелието.
8. Во Листра седеше некој човек немоќен во нозете, хром од мајчината утроба, кој никогаш не одел.
9. Тој го слушаше Павла кога зборуваше, а кога Павле го погледна виде дека има вера за исцелување,
10. и му рече со силен глас: „Исправи се на своите нозе!” И тој скокна и прооде.
11. А множеството народ кога виде што направи Павле, го подигна својот глас, велејќи на ликаонски: „Боговите станаа како луѓе и слегоа при нас!”
12. И го нарекоа Варнава - Зевс, а Павла - Хермес, зашто тој беше началник на словото.
13. А свештеникот на Зевсовото светилиште, што се наоѓаше пред градот, доведе јунци и донесе венци пред вратата и сакаше, заедно со народот, да принесе жртва.