14. како што веќе нè разбравте делумно: дека ние сме пофалба за вас, а вие за нас, во Денот на нашиот Господ Исус.
15. Со таа увереност сакав да дојдам најпрвин при вас, за да примите двојна благодат;
16. и преку вас да поминам во Македонија, а од Македонија пак да дојдам при вас, и вие да ме испратите за Јудеја.
17. И така, да не постапив лесномислено кога го посакав тоа? Или моите намери, се намери по телото, така што во мене истовремено е „да-да” и „не-не.”
18. Бог е верен, дека: нашето слово кон вас не е „да” и „не.”
19. Зашто Божјиот Син, Исус Христос, Кого Го проповедавме меѓу вас: јас, Силуан и Тимотеј, не беше „да” и „не”, туку во Него беше „да”,
20. бидејќи Божјите ветувања, колку многу и да се, во Него се „да.” Затоа и ние велиме „Амин”, преку Него, за слава на Бога, преку нас.
21. А Бог нè утврдува заедно со вас во Христа и нè помаза,
22. и нè запечати и ни го даде Духот во нашите срца, како залог.
23. А јас Го повикувам Бога за сведок на својата душа: дека, штедејќи ве вас, не дојдов веќе во Коринт;
24. но не како ние да владееме со вашата вера, туку сме соработници во вашата радост, зашто во верата вие стоите цврсто.