ឱព្រាបអញអើយ ឯងនៅតែក្នុងក្រហែងថ្មឯងពួនក្នុងទីកំបាំងត្រង់ភ្នំចោតធ្វើអីសូមឲ្យអញឃើញមុខឯង ហើយស្តាប់សំឡេងឯងផងដ្បិតសំឡេងឯងផ្អែមពីរោះ មុខឯងក៏ស្រស់‌បស់ល្អដែរ។