1. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា:ចូរស្រែកឲ្យអស់ទំហឹងកុំញញើតឡើយ!ចូរបន្លឺសំឡេងឲ្យលាន់រំពងដូចត្រែចូរប្រាប់ប្រជាជនរបស់យើងឲ្យស្គាល់ការបះបោររបស់ខ្លួនចូរប្រាប់កូនចៅលោកយ៉ាកុបឲ្យស្គាល់អំពើបាបរបស់គេផង!
2. រៀងរាល់ថ្ងៃ គេសាកសួរចង់ស្គាល់បំណងរបស់យើង។គេធ្វើហាក់ដូចជាប្រជាជាតិមួយដែលប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិតឥតបោះបង់ក្រឹត្យវិន័យព្រះរបស់ខ្លួនទេ។គេទាមទារសុំឲ្យយើងវិនិច្ឆ័យពួកគេតាមយុត្តិធម៌ព្រមទាំងចង់ឲ្យយើងស្ថិតនៅជាមួយគេ។
3. ពួកគេតែងពោលថា“យើងតមអាហារបានប្រយោជន៍អ្វីបើព្រះអង្គមិនទតមើលផងនោះ!។យើងបន្ទាបខ្លួនបានប្រយោជន៍អ្វីបើព្រះអង្គមិនចាប់អារម្មណ៍ផងនោះ!”។យើងប្រាប់ពួកគេឲ្យដឹងវិញថា«នៅថ្ងៃដែលអ្នករាល់គ្នាតមអាហារអ្នករាល់គ្នាតែងតែឆ្លៀតរកផលប្រយោជន៍អ្នករាល់គ្នាវាយធ្វើបាបកម្មករទាំងអស់របស់ខ្លួនថែមទៀតផង។
4. អ្នករាល់គ្នាតមអាហារ ទាំងរករឿងឈ្លោះប្រកែក និងវាយតប់គ្នាយ៉ាងឃោរឃៅគឺអ្នករាល់គ្នាពុំបានតមអាហារឲ្យស្របតាមគោលការណ៍របស់ថ្ងៃតមអាហារដើម្បីឲ្យពាក្យទូលអង្វររបស់អ្នករាល់គ្នាលាន់ឮទៅដល់យើងឡើយ។
5. អ្នករាល់គ្នាតមអាហារ និងបន្ទាបខ្លួនបែបនេះស្មានថាយើងពេញចិត្តឬ?អ្នករាល់គ្នាអោនក្បាលដូចដើមកក់ត្រូវខ្យល់បក់អ្នករាល់គ្នាក្រាបលើបាវនិងអង្គុយលើផេះបែបនេះ ស្មានថាជាការតមអាហារដែលគាប់ចិត្តយើងឬ?
6. ការតមអាហារដែលគាប់ចិត្តយើងគឺត្រូវដោះលែងអ្នកទោសដែលអ្នកយកមកដាក់ច្រវាក់ដោយអយុត្តិធម៌ត្រូវដោះនឹមដែលអ្នកដាក់លើគេនោះចេញត្រូវដោះលែងអ្នកដែលត្រូវគេសង្កត់សង្កិនឲ្យមានសេរីភាពឡើងវិញពោលគឺត្រូវបំបាក់នឹមគ្រប់យ៉ាង។
7. ត្រូវចែកអាហារឲ្យអ្នកស្រេកឃ្លានត្រូវទទួលជនក្រីក្រ ដែលគ្មានទីជម្រកឲ្យស្នាក់នៅជាមួយ។បើឃើញនរណាម្នាក់គ្មានសម្លៀកបំពាក់ត្រូវចែកឲ្យគ្នាស្លៀកពាក់ផងហើយមិនត្រូវគេចខ្លួនពីបងប្អូនណាដែលមកពឹងពាក់អ្នកឡើយ។