គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

អេសាយ 44:6-19 Khmer Standard Version (KHSV)

6. ព្រះ‌អម្ចាស់​ជា​ព្រះ‌មហា‌ក្សត្រ​របស់ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែលគឺ​ព្រះ‌អម្ចាស់​នៃ​ពិភព​ទាំង​មូលដែល​បាន​លោះ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែលទ្រង់​មាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា:យើង​នៅ​មុន​គេ ហើយ​នៅ​ក្រោយ​គេ​បំផុតក្រៅ​ពី​យើង គ្មាន​ព្រះ​ណា​ទៀត​ឡើយ។

7. តើ​មាន​ព្រះ​ណា​ដូច​យើង?ឲ្យ​ព្រះ​នោះ​បង្ហាញ​ខ្លួន ហើយ​និយាយ​មក!គឺ​ត្រូវ​រៀប​រាប់​អំពី​ហេតុ‌ការណ៍​ដែល​កើត​មានចាប់​ពី​ពេល​យើង​បង្កើត​ប្រជា‌ជនតាំង​ពី​អស់‌កល្ប​រៀង​មកព្រម​ទាំង​រៀប​រាប់​អំពី​ហេតុ‌ការណ៍ដែល​នឹង​កើត​មាន​នៅ​គ្រា​ខាង​មុខ​ដែរ។

8. កុំ​ញ័រ​រន្ធត់ កុំ​ភ័យ​ខ្លាច​អ្វី​ឡើយតាំង​ពី​ដើម​រៀង​មកយើង​តែងតែ​ប្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​ដឹង​ជា‌និច្ចអ្នក​រាល់​គ្នា​ជា​សាក្សី​របស់​យើង​ស្រាប់​ហើយក្រៅ​ពី​យើង តើ​មាន​ព្រះ​ណា​ទៀត​ទេ?ទេ! គ្មាន​ថ្ម‌ដា​ណា​ទៀត​ឡើយយើង​មិន​ដែល​បាន​ស្គាល់​ទាល់​តែ​សោះ។

9. អស់​អ្នក​ដែល​ឆ្លាក់​រូប​បដិមាសុទ្ធ​តែ​ជា​មនុស្ស​ឥត​បាន​ការរីឯ​ស្នា‌ដៃ​ដែល​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​មាន​តម្លៃក៏​គ្មាន​សារ​ប្រយោជន៍​អ្វី​ដែរ។រូប​ព្រះ​ទាំង​នោះ​ជា​សាក្សី​របស់​ពួក​គេតែ​ជា​សាក្សី​ដែល​មិន​ចេះ​មើលហើយ​ក៏​មិន​ដឹង​អ្វី​ដែរគឺ​គ្រាន់​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ខក​ចិត្ត​ប៉ុណ្ណោះ។

10. អ្នក​សូន​រូប​ព្រះ​ក្លែង‌ក្លាយ ឬ​សិត​រូប​បដិមាដែល​ពុំ​អាច​ផ្ដល់​សារ​ប្រយោជន៍​អ្វី​សោះពិត​ជា​មនុស្ស​ល្ងី‌ល្ងើ​មែន!

11. រីឯ​អស់​អ្នក​ដែល​ថ្វាយ‌បង្គំ​រូប​ទាំង​នោះនឹង​ត្រូវ​អាម៉ាស់ដ្បិត​អ្នក​ឆ្លាក់​រូប​ទាំង​នោះ​សុទ្ធ​តែ​ជា​មនុស្ស។ទុក​ឲ្យ​ពួក​គេ​ប្រមូល​គ្នាឲ្យ​គេ​ជួប‌ជុំ​គ្នា​ទៅពួក​គេ​នឹង​ត្រូវ​ញាប់​ញ័រ ហើយ​អាម៉ាស់​មុខ។

12. ជាង​ដែក​យក​លោហ‌ធាតុ​មក​ដុតដំ​នឹង​ញញួរ​ធ្វើ​ជា​រូប។អ្នក​នោះ​ខំ​ប្រឹង​ធ្វើ​ការ​យ៉ាង​ស្វាហាប់ក៏​ប៉ុន្តែ បើ​គេ​មិន​បរិភោគ គេ​មុខ​ជា​អស់​កម្លាំងបើ​គេ​មិន​ផឹក​ទឹក គេ​មុខ​ជា​នឿយ‌ហត់។

13. ជាង​ឈើ​លាត​សន្ធឹង​ខ្សែ​មក​វាស់​ឈើនិង​គូរ​រូប​ពី​លើហើយ​យក​ពន្លាក​មក​ដាប់​ឈើ​នោះតាម​រូប​រាង និង​ភិន‌ភាគ​ដូច​មនុស្សរួច​យក​ទៅ​តម្កល់​នៅ​ក្នុង​វិហារ​មួយ។

14. គេ​កាប់​ដើម​ឈើ​ដ៏​ធំៗគេ​ជ្រើស​រើស​យក​ឈើ​ខ្លឹម​ដ៏​មាន​តម្លៃពី​ចំណោម​ដើម​ឈើ​ទាំង‌ឡាយ​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ។គេ​ដាំ​ដើម​ស្រល់ហើយ​ភ្លៀង​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ដុះ​លូត​លាស់​ឡើង។

15. មនុស្ស‌ម្នា​យក​ឈើ​ទាំង​នោះ​មក​ប្រើ​ជា​អុសសម្រាប់​កម្ដៅ​ផ្ទះ និង​ចំអិន​ម្ហូប​អាហារ។គេ​ក៏​យក​ឈើ​នោះ​ឆ្លាក់​ធ្វើ​រូប​ព្រះសម្រាប់​ក្រាប​ថ្វាយ‌បង្គំនិង​ធ្វើ​ជា​រូប​បដិមា​សម្រាប់​គោរព​បូជា។

16. គេ​យក​ឈើ​មួយ​ចំណែក​ទៅ​ធ្វើ​ជា​អុសអាំង​សាច់​បរិភោគ​ចំអែត​ក្រពះហើយ​ក៏​ប្រើ​សម្រាប់​កម្ដៅ​រូប​រាង​កាយទាំង​ពោល​ថា “មើល៍ អណ្ដាត​ភ្លើង​នេះ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​កក់​ក្ដៅ​ស្រួល​ណាស់!”។

17. រីឯ​ឈើ​មួយ​ចំណែក​ទៀត គេ​យក​ទៅ​ធ្វើ​ជារូប​បដិមា ជា​ព្រះ​របស់​ខ្លួន រួច​ក្រាប​ថ្វាយ‌បង្គំគេ​គោរព​បម្រើ​រូប​នោះ និង​ទូល‌អង្វរ​ថា“សូម​រំដោះ​ទូលបង្គំ​ផង!ដ្បិត​ព្រះ‌អង្គ​ជា​ព្រះ​របស់​ទូលបង្គំ!”។

18. អ្នក​ទាំង​នោះ​មិន​យល់ និង​មិន​រិះគិត​ពិចារណាព្រោះ​ភ្នែក​គេ​ងងឹត​មើល​អ្វី​ពុំ​ឃើញហើយ​ចិត្ត​គំនិត​របស់​គេ​ក៏​ពុំ​យល់​អ្វី​ដែរ។

19. គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​ចាប់​អារម្មណ៍ រិះគិតនិង​ពិចារណា រួច​ពោល​ថា“ខ្ញុំ​បាន​ដុត​ឈើ​អស់​ពាក់​កណ្ដាលខ្ញុំ​ដុត​នំបុ័ង​នៅ​លើ​រងើក​ភ្លើងខ្ញុំ​អាំង​សាច់​បរិភោគ។រីឯ​ឈើ​ពាក់​កណ្ដាល​ទៀត​ដែល​នៅ​សល់ខ្ញុំ​យក​ទៅ​ធ្វើ​ជា​រូប​ព្រះ​គួរ​ស្អប់​ខ្ពើមរួច​ខ្ញុំ​នឹង​ក្រាប​ថ្វាយ‌បង្គំ​រូប​ឈើ​នោះ”។

សូមអានជំពូកពេញលេញ អេសាយ 44