24. អ្នកដែលកំពុងតែវិនាស និងមានអាសន្នតែងតែលើកដៃអង្វរឲ្យគេជួយ។
25. ចំពោះខ្ញុំវិញ តើខ្ញុំមិនបានសម្រក់ទឹកភ្នែករួមជាមួយនរណាម្នាក់ជួបទុក្ខលំបាកហើយព្រួយចិត្ត ដោយឃើញនរណាម្នាក់កំសត់ទុគ៌ត ទេឬ?
26. ខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានសុភមង្គលតែទុក្ខវេទនាបែរជាកើតមានដល់ខ្ញុំខ្ញុំទន្ទឹងរង់ចាំពន្លឺ តែសេចក្ដីងងឹតបែរជាកើតមានដល់ខ្ញុំទៅវិញ។
27. ចិត្តរបស់ខ្ញុំតប់ប្រមល់ ឥតឈប់ឈរទុក្ខលំបាកកើតមានដល់ខ្ញុំរៀងរាល់ថ្ងៃ។
28. មុខខ្ញុំឡើងខ្មៅតែមិនមែនដោយសារកម្ដៅថ្ងៃទេខ្ញុំក្រោកឈរនៅទីប្រជុំជនស្រែកហៅគេឲ្យជួយ។
29. ខ្ញុំបានក្លាយមកជាបងប្អូនរបស់ឆ្កែព្រៃនិងជាមិត្តសម្លាញ់របស់ខ្លែងស្រាក។
30. ស្បែករបស់ខ្ញុំឡើងខ្មៅគ្រុនក្ដៅឆាបឆេះរហូតដល់ឆ្អឹងរបស់ខ្ញុំ។
31. ពិណរបស់ខ្ញុំលេងបានតែបទទំនួញសំឡេងប៉ីរបស់ខ្ញុំបានត្រឹមតែកំដរអស់អ្នកដែលយំកាន់ទុក្ខប៉ុណ្ណោះ។