2. អ្នកទាំងនោះគ្មានប្រយោជន៍អ្វីដល់ខ្ញុំទេដ្បិតពួកគេសុទ្ធតែជាមនុស្សបាក់កម្លាំង។
3. ដោយខ្វះខាត និងឃ្លានខ្លាំងពេកពួកគេរត់ទៅវាលហួតហែង ដែលជាទីស្មសានរាំងស្ងួតតាំងពីយូរយារមកហើយ។
4. ពួកគេបោចស្លឹកឈើនៅតាមគុម្ពោតយកមកធ្វើជាអាហារសូម្បីតែមើមក្ដួច ក៏ពួកគេបរិភោគដែរ។
5. មនុស្សម្នាដេញអ្នកទាំងនោះចេញពីទីប្រជុំជនហើយស្រែកពីក្រោយ ដូចស្រែកដេញចោរ។
6. ពួកគេនាំគ្នារត់ទៅស្នាក់អាស្រ័យនៅតាមជ្រលងភ្នំដ៏ចង្អៀតគួរព្រឺខ្លាចនិងនៅតាមរូងភ្នំ តាមក្រហែងថ្ម។
7. ពួកគេស្រែកនៅក្នុងគុម្ពោតព្រៃ ដូចសត្វធាតុហើយប្រជ្រៀតគ្នានៅក្រោមដើមផ្អាវ។
8. អ្នកទាំងនោះសុទ្ធតែជាមនុស្សមិនដឹងខ្យល់ឥតពូជ ឥតអំបូរហើយត្រូវប្រជាជនដេញចេញពីស្រុក។
9. ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ពួកគេបែរជានាំគ្នាច្រៀងឡកឡឺយ និងនិយាយបន្តុះបង្អាប់ខ្ញុំ។
10. ពួកគេខ្ពើមខ្ញុំ ហើយដើរវាងឆ្ងាយពីខ្ញុំពួកគេមិនញញើតនឹងស្ដោះទឹកមាត់ដាក់ខ្ញុំឡើយ។
11. ព្រះជាម្ចាស់ធ្វើឲ្យខ្ញុំធ្លាក់ខ្លួនខ្សោយព្រះអង្គបន្ទាបបន្ថោកខ្ញុំហេតុនេះហើយបានជាពួកគេមើលងាយខ្ញុំតាមចិត្តរបស់ពួកគេ។
12. ជនពាលជាច្រើនប្រហារខ្ញុំពីខាងស្ដាំពួកគេទាត់ជើងខ្ញុំហើយសង្គ្រប់មកលើខ្ញុំ ដើម្បីកម្ទេចខ្ញុំ។
13. ពួកគេឃាំងផ្លូវខ្ញុំ មិនឲ្យរត់រួចពួកគេប្រាថ្នាធ្វើឲ្យខ្ញុំវិនាសដោយមិនបាច់មាននរណាជួយពួកគេឡើយ។
14. ពួកគេលើកគ្នាសម្រុកមកលើខ្ញុំដូចកងទ័ពទម្លុះកំពែងសម្រុកចូលវាយក្រុងមួយ។
15. ការភ័យតក់ស្លុតក៏កើតមានដល់ខ្ញុំកិត្តិយសដ៏រុងរឿងរបស់ខ្ញុំប៉ើងទៅតាមខ្យល់ភាពចម្រុងចម្រើនរបស់ខ្ញុំរសាត់បាត់ ដូចពពក។
16. ឥឡូវនេះ ជីវិតរបស់ខ្ញុំកំពុងតែរលត់គ្មានអ្វីសម្រាលទុក្ខវេទនារបស់ខ្ញុំបានទេ។
17. នៅពេលយប់ ការឈឺចាប់ស៊ីរូងឆ្អឹងរបស់ខ្ញុំឥតមានពេលល្ហែសោះឡើយ
18. ការឈឺចាប់នេះមានកម្រិតខ្លាំងពេករហូតដល់ធ្វើឲ្យទក់សម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំហើយរឹតរួតខ្ញុំ ដូចកអាវរឹតកខ្ញុំ។