គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

យេរេមា 50:6-22 Khmer Standard Version (KHSV)

6. ប្រជា‌ជន​របស់​យើង​ប្រៀប​បាន​នឹង​ហ្វូង​ចៀមដែល​វង្វេង​បាត់។ពួក​គង្វាល​បាន​នាំ​ពួក​គេ​ឲ្យ​វង្វេងដោយ​ពង្វាង​ទៅ​តាម​ភ្នំ​នានា។ចៀម​របស់​យើង​ដើរ​ពី​ភ្នំ​មួយ​ទៅ​ភ្នំ​មួយរហូត​ដល់​ភ្លេច​ក្រោល​របស់​ខ្លួន។

7. អស់​អ្នក​ដែល​ជួប​ពួក​គេ នាំ​គ្នា​ខាំ​ហែក​ស៊ី​សាច់ហើយ​បច្ចា‌មិត្ត​របស់​ពួក​គេ​ពោល​ថា:“បើ​យើង​សម្លាប់​ពួក​គេ យើង​គ្មាន​កំហុស​អ្វី​ទេព្រោះ​ពួក​គេ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាបទាស់​នឹង​ព្រះ‌ហឫទ័យ​របស់ព្រះ‌អម្ចាស់!”។ដូនតា​របស់​ពួក​គេ​បាន​សង្ឃឹម​លើ​ព្រះ‌អម្ចាស់ដែល​ជា​ប្រភព​នៃ​សេចក្ដី​សុចរិត។

8. ចូរ​នាំ​គ្នា​រត់​ចេញ​ពី​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូនចូរ​ចាក​ចេញ​ពី​ស្រុក​ខាល់ដេ!ចូរ​ធ្វើ​ដូច​ជា​ពពែ​ឈ្មោលដែល​នៅ​ខាង​មុខ​ហ្វូង​ចៀម។

9. យើង​នឹង​ប្រមូល​ប្រជា‌ជាតិ​នានាដែល​ជា​មហា​អំណាច ពី​ស្រុក​ខាង​ជើងឲ្យ​មក​វាយ​លុក​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន។ប្រជា‌ជាតិ​ទាំង​នោះ​នឹង​រៀប​ក្បួន​ទ័ពវាយ​យក​ក្រុង​នេះព្រួញ​របស់​ពួក​គេ​បាញ់​មិន​ចេះ​ខុស​ទេគឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​ទាហាន​ដ៏​មាន​ថ្វី​ដៃដែល​ឥត​ត្រឡប់​មក​វិញដោយ​ពុំ​បាន​ប្រហារ​ជីវិត​មនុស្ស​ឡើយ។

10. ខ្មាំង​នឹង​រឹប​អូស​យក​សម្បត្តិ​របស់​ស្រុក​ខាល់ដេហើយ​អស់​អ្នក​ដែល​រឹប​អូស​យក​សម្បត្តិរបស់​ស្រុក​នោះ មុខ​ជា​បាន​ស្កប់‌ស្កល់​មិន​ខាន- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

11. ជន‌ជាតិ​បាប៊ី‌ឡូន​អើយ អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​រឹប​អូសយក​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​នៃ​ប្រជា‌ជន​របស់​យើងម្ដេច​ក៏​មិន​នាំ​គ្នា​រីក‌រាយ និង​លោត​កព្ឆោង​ទៅ!ចូរ​លោត​ដូច​គោ​ញី​ដែល​កំពុង​ពេញ​កម្លាំងចូរ​ស្រែក​ហ៊ោ​កញ្ជ្រៀវ​ដូច​សេះ​ខ្លាំង​ពូកែ​ទៅ!

12. ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ជា​ម្ដាយ​របស់​អ្នក​រាល់​គ្នានឹង​ត្រូវ​អាម៉ាស់ ហើយ​បាក់​មុខ។បាប៊ី‌ឡូន​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ប្រជា‌ជាតិ​មួយអន់​ជាង​គេ​បំផុតទឹក​ដី​របស់​គេ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ទី​ស្មសានជា​ដី​ហួត‌ហែង និង​ជា​ព្រៃ​ល្បោះ»។

13. ដោយ‌សារ​ព្រះ‌ពិរោធ​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់បាប៊ី‌ឡូន​នឹង​ក្លាយ​ទៅ​ជា​កន្លែង​ដែលគ្មាន​នរណា​រស់​នៅគឺ​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ទាំង​មូល​នឹង​វិនាស​ហិន‌ហោចអស់​អ្នក​ដែល​ដើរ​ក្បែរ​នោះ នឹង​ព្រឺ​សម្បុរហើយ​ស្រឡាំង‌កាំងដោយ​ឃើញ​សំណល់​បាក់​បែក​ទាំង​ប៉ុន្មាន។

14. ទ័ព​បាញ់​ព្រួញ​អើយ ចូរ​តំរៀប​គ្នា​វាយ​លុកនិង​ព័ទ្ធ​ជុំ‌វិញ​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូន​ទៅ!ចូរ​បាញ់​ព្រួញ​តម្រង់​ទៅ​ក្រុង​នេះដោយ​ឥត​ខ្លាច​ខាត​ព្រួញ​ឡើយដ្បិត​ក្រុង​នេះ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាបប្រឆាំង​នឹង​ព្រះ‌អម្ចាស់!

15. ចូរ​ស្រែក​ជយ‌ឃោស​ពី​គ្រប់​ទិស‌ទីដ្បិត​ក្រុង​នេះ​លើក​ដៃ​សុំ​ចុះ​ចាញ់​ហើយ។គ្រឹះ​របស់​វា​ត្រូវ​កក្រើកហើយ​កំពែង​របស់​វា​ក៏​រលំ​ដែរដ្បិត​ព្រះ‌អម្ចាស់​សង‌សឹក​នឹង​ក្រុង​នេះដូច្នេះ ចូរ​សង‌សឹក​នឹង​ក្រុង​បាប៊ី‌ឡូនដោយ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ពួក​គេ​តាម​អំពើ​ដែលពួក​គេ​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត។

16. ចូរ​កុំ​ទុក​ឲ្យ​មាន​អ្នក​សាប​ព្រោះឬ​អ្នក​ច្រូត​កាត់ រស់​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូនទៀត​ឡើយ។រីឯ​ជន​បរទេស​រស់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​នេះ ត្រូវ​រត់​គេចពី​មុខ​ដាវ​របស់​កង‌ទ័ព​ដែល​មក​វាយ​លុកហើយ​ម្នាក់ៗ​វិល​ទៅ​រក​ប្រជា‌ជននិង​រត់​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​របស់​ខ្លួន​វិញ។

17. អ៊ីស្រា‌អែល​ប្រៀប​បាន​នឹង​ចៀម​វង្វេងដែល​ត្រូវ​ហ្វូង​សិង្ហ​ដេញ​ខាំមុន​ដំបូង ស្ដេច​ស្រុក​អាស្ស៊ីរី​ខាំ​អ៊ីស្រា‌អែលបន្ទាប់​មក នេប៊ូ‌ក្នេសា​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូនហែក​ស៊ី និង​កម្ទេច​ឆ្អឹង​អ៊ីស្រា‌អែល។

18. ហេតុ​នេះ​ហើយ​បាន​ជា​ព្រះ‌អម្ចាស់នៃ​ពិភពទាំង​មូល ជា​ព្រះ​របស់​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែលមាន​ព្រះ‌បន្ទូល​ថា៖«យើង​នឹង​ធ្វើ​ទោស​ស្ដេច​ស្រុក​បាប៊ី‌ឡូននិង​ស្រុក​របស់​គេដូច​យើង​បាន​ធ្វើ​ទោស​ស្ដេច​ស្រុក​អាស្ស៊ីរី​ដែរ។

19. យើង​នឹង​នាំ​ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​ឲ្យវិល​ត្រឡប់​មក​ស្រុក​របស់​ខ្លួន​វិញពួក​គេ​នឹង​រស់​នៅ​លើ​ភ្នំ​កើមែល និង​ភ្នំ​បាសានហើយ​ពួក​គេ​នឹង​បរិភោគ​ឆ្អែត​បរិបូណ៌នៅ​លើ​ភ្នំ​អេប្រាអ៊ីម និង​ភ្នំ​កាឡាដ។

20. នៅ​គ្រា​នោះ គេ​រក​មើល​កំហុស​របស់ជន‌ជាតិ​អ៊ីស្រា‌អែល​លែង​ឃើញ​ទៀត​ហើយរីឯ​អំពើ​បាប​របស់​ជន‌ជាតិ​យូដាក៏​ពុំ​ឃើញ​មាន​ទៀត​ដែរដ្បិត​យើង​លើក‌លែង​ទោស​អស់​អ្នក​ដែល​យើងទុក​ឲ្យ​នៅ​សេស‌សល់​ពី​ស្លាប់»- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

21. «ចូរ​ឡើង​ទៅ​វាយ​លុក​ស្រុក​មេរ៉ា‌ថែមវាយ​លុក​អ្នក​ស្រុក​ពេកូដចូរ​កម្ទេច និង​ប្រហារ​ពួក​គេឥត​ទុក​ឲ្យ​នៅ​សល់​អ្វី​ឡើយចូរ​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ពាក្យ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​ដែល​យើងបាន​បង្គាប់​ដល់​អ្នក»- នេះ​ជា​ព្រះ‌បន្ទូល​របស់​ព្រះ‌អម្ចាស់។

22. នៅ​ក្នុង​ស្រុក មាន​ឮ​សូរ​សំឡេង​សឹក​សង្គ្រាមនិង​មហន្ត‌រាយ។

សូមអានជំពូកពេញលេញ យេរេមា 50