28. ប្រជាជនស្រុកម៉ូអាប់អើយចូរនាំគ្នាបោះបង់ចោលទីក្រុងហើយទៅរស់នៅតាមក្រហែងថ្មដូចសត្វព្រាបធ្វើសំបុកនៅកន្លៀតថ្មតាមមាត់រូងភ្នំ!
29. យើងបានឮគេនិយាយថាម៉ូអាប់មានអំនួតខ្លាំងពន់ពេកណាស់គេវាយឫក ព្រហើន ប្រកាន់ខ្លួននិងមានចិត្តឆ្មើងឆ្មៃខ្លាំងណាស់»។
30. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖ «យើងស្គាល់ឫករបស់ម៉ូអាប់ ហើយអ្វីៗដែលគេនិយាយអួតអាង គ្មានបានការទេ អ្វីៗដែលគេធ្វើ ក៏គ្មានបានការដែរ»។
31. ហេតុនេះហើយបានជាយើងយំហើយសោកសង្រេងស្រណោះម៉ូអាប់ទាំងមូលព្រមទាំងថ្ងូរ ព្រោះតែអ្នកស្រុកគារ-ហារ៉ាសែត។
32. ចម្ការទំពាំងបាយជូរនៅស៊ីបម៉ាអើយយើងនឹងយំស្រណោះអ្នកជាងយំស្រណោះអ្នកក្រុងយ៉ាស៊ើរទៅទៀតមែករបស់អ្នកលូតហួសសមុទ្រហើយហួសយ៉ាស៊ើរ។ប៉ុន្តែ មេបំផ្លាញបានកម្ទេចភោគផលនិងផ្លែទំពាំងបាយជូររបស់អ្នក។
33. អំណរសប្បាយ និងការរីករាយចេញបាត់ពីចម្ការទំពាំងបាយជូរ និងពីស្រុកម៉ូអាប់។យើងក៏ធ្វើឲ្យលែងមានស្រានៅក្នុងធុងហើយក៏លែងមាននរណាជាន់ផ្លែទំពាំងបាយជូរទាំងស្រែកយ៉ាងសប្បាយទៀតដែរផ្ទុយទៅវិញ មានតែសម្រែកវេទនាប៉ុណ្ណោះ។