8. ហេតុនេះ ចូរនាំគ្នាស្លៀកបាវកាន់ទុក្ខចូរគក់ទ្រូងយំសោកសង្រេងដ្បិតព្រះអម្ចាស់នឹងមិនបំបែរព្រះពិរោធដ៏ខ្លាំងក្លាចេញពីយើងឡើយ។
9. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថានៅថ្ងៃនោះ ស្ដេច និងនាម៉ឺនមុខជាបាក់ទឹកចិត្តក្រុមបូជាចារ្យនឹងតក់ស្លុតក្រុមព្យាការីនឹងស្រឡាំងកាំង។
10. គេនឹងពោលថា “ឱព្រះជាអម្ចាស់អើយ!ព្រះអង្គបានបញ្ឆោតទាំងប្រជាជនទាំងក្រុងយេរូសាឡឹមគឺព្រះអង្គសន្យាថាក្រុងនេះនឹងបានសុខសាន្តប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ បែរជាមានខ្មាំងយកដាវភ្ជង់ករបស់យើងទៅវិញ!”»។
11. នៅគ្រានោះ ព្រះអម្ចាស់នឹងមានព្រះបន្ទូលមកកាន់ប្រជាជននៅក្រុងយេរូសាឡឹមថា:«មានខ្យល់ក្ដៅបក់ពីទីខ្ពស់ៗនៃវាលរហោស្ថានមកលើប្រជាជនរបស់យើង។ខ្យល់នោះមិនមែនបក់សម្រាប់រោយស្រូវទេ
12. គឺជាខ្យល់កំបុតត្បូងដែលបក់បោកតាមបញ្ជារបស់យើង។ឥឡូវនេះ ដល់ពេលយើងប្រកាសកាត់ទោសពួកគេហើយ»។
13. មើល៍! ខ្មាំងសត្រូវនាំគ្នាមកដូចពពកខ្មៅងងឹតរទេះចំបាំងរបស់គេប្រៀបបាននឹងព្យុះសង្ឃរាទ័ពសេះរបស់គេបោលលឿនជាងសត្វឥន្ទ្រី។យើងខ្ញុំត្រូវវេទនាហើយយើងខ្ញុំនឹងវិនាសអន្តរាយជាមិនខាន!
14. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលថា៖«យេរូសាឡឹមអើយ!ចូរជម្រះអំពើអាក្រក់ចេញពីចិត្តរបស់អ្នកដើម្បីទទួលការសង្គ្រោះ!តើអ្នកទុកឲ្យគំនិតអាស្រូវនេះនៅក្នុងខ្លួនអ្នកដល់កាលណាទៀត?
15. ដ្បិតមានដំណឹងមួយលេចឮពីក្រុងដាន់និងតំបន់ភ្នំអេប្រាអ៊ីមស្ដីអំពីមហន្តរាយដែលនឹងកើតមាន។
16. ចូរប្រកាសប្រាប់ប្រជាជាតិទាំងឡាយចូរប្រាប់ឲ្យអ្នកក្រុងយេរូសាឡឹមដឹងថាខ្មាំងសត្រូវពីស្រុកឆ្ងាយកំពុងតែមកដល់ពួកគេស្រែកហ៊ោប្រកាសសង្គ្រាមនឹងក្រុងនានានៅស្រុកយូដា។
17. ពួកគេឡោមព័ទ្ធក្រុងយេរូសាឡឹមដូចអ្នកយាមនៅជុំវិញចម្ការមួយព្រោះអ្នកក្រុងបានបះបោរប្រឆាំងនឹងយើង- នេះជាព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអម្ចាស់។
18. ហេតុការណ៍ដែលកើតមានដល់អ្នកជាលទ្ធផលនៃគំនិត និងអំពើអាក្រក់របស់អ្នកទុក្ខវេទនានេះធ្វើឲ្យអ្នកឈឺចាប់រហូតដល់ជម្រៅចិត្ត»។
19. ខ្ញុំឈឺចុកចាប់ក្នុងឱរាចិត្តខ្ញុំប្រេះឆាពន់ប្រមាណចិត្តខ្ញុំអន្ទះសា ពុំអាចនៅស្ងៀមបានឡើយដ្បិតខ្ញុំឮសំឡេងត្រែនិងសម្រែកប្រកាសប្រយុទ្ធ។