3. ពួកអ្នកធំប្រើអ្នកតូចតាចឲ្យទៅរកទឹកពេលអ្នកទាំងនោះទៅដល់ស្រះពុំឃើញមានទឹកសោះ។គេត្រឡប់មកវិញ ក្អមទទេហើយខកចិត្ត អាម៉ាស់និងអស់សង្ឃឹមទៀតផង។
4. អ្នកស្រែចម្ការខកចិត្តជាខ្លាំងហើយអស់សង្ឃឹម ដោយឃើញដីបែកក្រហែងព្រោះគ្មានភ្លៀងធ្លាក់មកលើស្រុកនោះទេ។
5. សូម្បីតែប្រើសនៅតាមព្រៃក៏បោះបង់ចោលកូនរបស់វាដែលទើបនឹងកើតមកនោះដែរព្រោះគ្មានស្មៅសម្រាប់ជាចំណីឡើយ។
6. សត្វលាព្រៃនាំគ្នាឈរនៅតាមកំពូលភ្នំហើយហិតខ្យល់ដូចឆ្កែព្រៃភ្នែកវាស្លក់អស់ ព្រោះគ្មានស្មៅស៊ី។
7. ឱព្រះអម្ចាស់អើយ យើងខ្ញុំមានកំហុសធ្ងន់ណាស់សូមអាណិតមេត្តាដល់យើងខ្ញុំផងដោយយល់ដល់ព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ!យើងខ្ញុំបានក្បត់ព្រះអង្គជាច្រើនដងយើងខ្ញុំបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបទាស់នឹងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះអង្គ។
8. ព្រះអង្គជាទីសង្ឃឹមរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលព្រះអង្គតែងតែសង្គ្រោះយើងខ្ញុំនៅពេលមានអាសន្ន។ហេតុដូចម្ដេចបានជាព្រះអង្គនៅព្រងើយហាក់ដូចជាជនបរទេស ដែលធ្វើដំណើរមកស្នាក់តែមួយយប់ក្នុងស្រុកនេះទៅវិញ?
9. ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គធ្វើហាក់ដូចជាមនុស្សគ្មានកម្លាំងកំហែងឬដូចវីរបុរសដែលពុំអាចជួយសង្គ្រោះអ្នកដទៃទៀតដូច្នេះ?ឱព្រះអម្ចាស់អើយ ព្រះអង្គគង់នៅកណ្ដាលចំណោមយើងខ្ញុំស្រាប់ហើយយើងខ្ញុំជាប្រជារាស្ត្រផ្ទាល់របស់ព្រះអង្គសូមកុំបោះបង់ចោលយើងខ្ញុំឡើយ។
10. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលស្ដីអំពីប្រជាជននេះថា ពួកគេមិនចេះនៅស្ងៀមទេ គឺគេចូលចិត្តរត់ទៅរកព្រះនានា។ ព្រះអម្ចាស់មិនគាប់ព្រះហឫទ័យនឹងពួកគេទេ ព្រះអង្គនឹកឃើញកំហុសរបស់ពួកគេ ហើយព្រះអង្គដាក់ទោសពួកគេ ព្រោះតែអំពើបាបដែលគេបានប្រព្រឹត្ត។
11. ព្រះអម្ចាស់មានព្រះបន្ទូលមកខ្ញុំថា៖ «កុំអង្វរយើង ឲ្យត្រាប្រណីប្រជាជននេះធ្វើអ្វី!
12. ទោះបីពួកគេតមអាហារក្ដី ក៏យើងមិនស្ដាប់ពាក្យអង្វររបស់ពួកគេដែរ។ ទោះបីពួកគេថ្វាយតង្វាយដុត និងតង្វាយផ្សេងៗទៀតក៏យើងមិនព្រមទទួលដែរ ដ្បិតយើងនឹងប្រហារពួកគេឲ្យវិនាស ដោយសារសង្គ្រាម ដោយសារទុរ្ភិក្ស និងដោយសារអាសន្នរោគ»។