15. ហេតុនេះហើយបានជាយើងដែលជាព្រះអម្ចាស់ យើងសុំប្រកាសថា ព្យាការីដែលនាំគ្នាថ្លែងសេចក្ដីក្នុងនាមយើង ដោយយើងមិនបានប្រើ គឺប្រកាសថា គ្មានសង្គ្រាម ឬទុរ្ភិក្សនៅស្រុកនេះ មុខជាត្រូវវិនាសដោយសារសង្គ្រាម និងទុរ្ភិក្សមិនខាន។
16. រីឯប្រជាជនដែលបានស្ដាប់ពាក្យរបស់ព្យាការីទាំងនោះ ក៏ត្រូវស្លាប់ដោយសារទុរ្ភិក្ស និងសង្គ្រាមដែរ ហើយសាកសពរបស់គេ នឹងត្រូវបោះបង់ចោលនៅតាមដងផ្លូវនានាក្នុងក្រុងយេរូសាឡឹម ដ្បិតគ្មាននរណាកប់ខ្មោចពួកគេ ឬខ្មោចប្រពន្ធ និងខ្មោចកូនប្រុសស្រីរបស់គេឡើយ។ យើងនឹងដាក់ទោសពួកគេ តាមអំពើអាក្រក់ដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ត។
17. ចូរអ្នកប្រកាសពាក្យនេះថា:“ទឹកភ្នែករបស់យើងហូរទាំងយប់ទាំងថ្ងៃឥតស្រាកស្រាន្តឡើយ ដ្បិតនាងព្រហ្មចារីគឺក្រុងនៃប្រជាជនរបស់យើងត្រូវវិនាសអន្តរាយ និងត្រូវរបួសជាទម្ងន់។
18. ពេលចេញទៅស្រុកស្រែយើងឃើញសុទ្ធតែសាកសពដែលស្លាប់ដោយមុខដាវពេលចូលក្នុងទីក្រុងយើងឃើញសុទ្ធតែអ្នករងទុក្ខដោយទុរ្ភិក្ស។ព្យាការី និងបូជាចារ្យធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ស្រុកតែពុំយល់អ្វីឡើយ”»។
19. ឱព្រះអម្ចាស់អើយតើព្រះអង្គពិតជាបោះបង់ចោលយូដាឬ?តើព្រះអង្គស្អប់ក្រុងស៊ីយ៉ូនឬ?ហេតុអ្វីបានជាព្រះអង្គវាយយើងខ្ញុំឲ្យរបួសមើលមិនជាដូច្នេះ?យើងខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានសុខតែគ្មានអ្វីល្អប្រសើរកើតឡើងសោះយើងខ្ញុំសង្ឃឹមថាបានជាសះស្បើយតែយើងខ្ញុំបែរជាជួបភ័យអាសន្នទៅវិញ។