គម្ពីរសញ្ញាចាស់

គម្ពីរសញ្ញាថ្មី

បរិទេវ 5:7-16 Khmer Standard Version (KHSV)

7. ដូនតា​របស់​យើង​ខ្ញុំ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប​មែនតែ​ពួក​គេ​ស្លាប់​អស់​ហើយគឺ​យើង​ខ្ញុំ​ទេ​ដែល​រង​ទុក្ខ​ទោសព្រោះ​តែ​កំហុស​ដែល​ដូនតា​បាន​ប្រព្រឹត្ត។

8. ពួក​ទាសករ​ត្រួត‌ត្រា​លើ​យើង​ខ្ញុំតែ​គ្មាន​នរណា​រំដោះ​យើង​ខ្ញុំចេញ​ពី​កណ្ដាប់​ដៃ​របស់​អ្នក​ទាំង​នោះ​ទេ។

9. យើង​ខ្ញុំ​ប្រថុយ​ជីវិត ឆ្លង​កាត់​មុខ​ដាវដើម្បី​ទៅ​រក​ស្បៀង​អាហារ។

10. ដោយ​ឃ្លាន​ខ្លាំង​ពេកស្បែក​របស់​យើង​ខ្ញុំ​ឡើង​ក្ដៅ​ដូច​ភ្លើង​ចង្ក្រាន។

11. សត្រូវ​រំលោភ​ស្ត្រី​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ស៊ីយ៉ូននិង​រំលោភ​ស្ត្រី​ក្រមុំ​នៅ​តាម​ក្រុង​នានាក្នុង​ស្រុក​យូដា។

12. ពួក​គេ​ព្យួរ-ក​ពួក​មន្ត្រី​របស់​យើង​ខ្ញុំហើយ​គ្មាន​នរណា​គោរព​ចាស់​ជរា​ទេ។

13. គេ​ប្រើ​ឲ្យ​ពួក​យុវជន​លី​ត្បាល់​កិនគេ​ប្រើ​ក្មេង​ប្រុសៗ​ឲ្យ​លី​ឈើ​ដ៏​ធ្ងន់រហូត​ដល់​ជំពប់​ជើង​ដួល។

14. ពួក​ព្រឹទ្ធា‌ចារ្យ​លែង​អង្គុយ​នៅ​មាត់​ទ្វារ​ក្រុងទៀត​ហើយរីឯ​ពួក​យុវជន​ក៏​លែង​នាំ​គ្នា​ច្រៀង​ទៀត​ដែរ។

15. អំណរ​បាន​ចាក​ចេញ​បាត់​ពី​ចិត្ត​យើង​ខ្ញុំយើង​ខ្ញុំ​នាំ​គ្នា​កាន់​ទុក្ខ​ជំនួស​ការ​រាំ​រែក

16. យើង​ខ្ញុំ​បាត់​បង់​កិត្តិយសយើង​ខ្ញុំ​ត្រូវ​វេទនាព្រោះ​យើង​ខ្ញុំ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​បាប!

សូមអានជំពូកពេញលេញ បរិទេវ 5