15. Wong kang urip ing sajroning kabeneran,kang tembung-tembunge jujur,kang nampik kauntungan, wohing pameresan,kang ngipatake tangane supaya aja nampani besel,kang nutupi kupinge supaya aja krungu rancangan bab ngwutuhake getih,kang ngeremake mripate, supaya aja sumurup piala,
16. iku kayadene wong kang manggon kalawan tentrem ana ing papan-papan kang dhuwur,betenge iku beteng kang ana ing gunung parang;roti dicawisi, banyu ngombe disadhiyani.
17. Sira bakal ndeleng ratu ing sajroning kamulyane,bakal sumurup nagara kang amba banget.
18. Ing sajroning atinira sira bakal mikir marang pagiris kang uwis-uwis:“Apa wus ora ana juru petung, apa wus ora ana juru timbang,lan apa wus ora ana wong kang ngetung menara?”
19. Sira ora bakal ndeleng maneh bangsa kang ora tata iku,bangsa kang pacelathone ora cetha,dadi ora mangretekake,kang wicarane groyok, dadi ora ana wong kang bisa ngreti.