3. “Menehana pitutur,nggegegana wewenang,dadia pangeyuban kang edhuming wayah tengange;wong-wong kang kabuwang padha umpetna,aja medharake bab wong kang padha keplayu!
4. Para wong kang kabuwang saka ing Moabcikben padha mondhok ing panggonanmu,dadia papan pandhelikane wong-wong ikutumrap kang arep nyirnakake!Samangsa pangroda-peksa wus ora ana,pangrusak wus kapungkurlan wong ambek siya wus sirna saka ing nagara,
5. banjur ana dhampar kang bakal kaadegake marga saka sih-kadarmanlan iku bakal tansah dilenggahi ana ing tarube Sang Prabu Dawuddening sawijining hakim kang njejegake kaadilan,lan kang enggal-enggal nindakake kabeneran.”
6. Aku wus padha krungu bab angkuhe Moab,pancen angkuh banget iku,bab kumlungkunge, angkuhe lan sumengite,sarta anggone ngoceh kang ora bener.
7. Mulane cikbene wong Moab ngadhuh-adhuh,kang siji marga saka sijine, cikbenkabeh padha ngadhuh-adhuh.Marga kelingan marang kuwih kismis saka ing Kir-Haresetcikben padha sesambat lan remuk babar pisan!
8. Amarga kebon-kebon ing Hesybon lan wit anggur ing Sibmawus padha nglayung;para kang nyekel pangwasa tumrap bangsa-bangsawus padha mbabadi wit-wite anggur kang becik dhewe,kang biyen ngembyah tekan ing Yaezerlan mrambat tekan ing pasamunan;pang-pange pating tlolortekan ing sabranging sagara.
9. Mulane aku melu nangis kaya Yaezermarga saka wit anggur ing Sibma mau;kowe arep daktelesi kalawan eluhku,he Hesybon lan Eleale,amarga ing mangsa ketiga trep ing mangsa panenmungsuhmu nempuh kalawan alok perang.
10. Wus sirna kabungahan lan surak-suraksaka ing kebon wowohan;wus ilang saka ing kebon-kebon anggurswara giyak-giyak lan surak-surak;wus ora ana kang ngidak-idak ing papan pameresan,anggone sumyak-sumyak wus leren.
11. Awit saka iku kaya dene cumengkling ing clempung,iya kaya mangkono panjeriting atiku ndeleng kaanane Moab,lan batinku rontog nyumurupi kaanane Kir-Heres.
12. Mulane sanadyan Moab ngibadahlan dilabuhi ngrekasa banget ana ing tengger pangurbananlan lumebu ing pasucene prelu ndedonga,ora bakal oleh apa-apa.
13. Yaiku pangandika kang kalairake dening Sang Yehuwah bab Moab ing wektu kepungkur.
14. Mulane saiki Pangeran Yehuwah ngandika mangkene: “Ing sajroning telung taun, manut wektu panyambut-gawene prajurit opahan, kamulyane Moab kalawan karameane kang gedhe, bakal dadi cecamahan, lan wong kang kari bakal sethithik banget lan ora kwasa.”