15. Nanging kosok baline, kowe kaudhunake menyang ing panggonankang jero dhewe ing luwanging kuburan.
16. Wong-wong kang ndeleng kowebakal padha nggatekake lan mandeng kowe kalawan ngucap:Apa iki kang wus gawe gumetering bumi,lan kang nggoncangake karajan-karajan,
17. kang wus ndadekake jagad kaya pasamunan,lan kang nglebur kutha-kuthane,kang ora ngulihake para wong tawanan?
18. Sakehe tilas ratune para bangsapadha sumare kalawan mulya,ana ing astanane dhewe-dhewe.
19. Nanging kowe iki wus kabuwang,adoh saka ing pakuburanmu,kayadene trubusan kang nggegilani,kang katutupan ing mayite para kang sinuduk ing pedhanglan ambruk tumiba ing watu-watuning luwangan kuburan,kaya bathang kang kepidak-pidak.
20. Kowe ora bakal ana ing kuburan bebarengan karo para raja,amarga kowe wus ngrusak nagaramulan mateni rakyatmu.Anak-putune wong kang nindakake pialaora bakal kocap ing salawas-lawase.
21. Ngedegna papan panyembelehan kanggo anak-anake,marga saka kaluputane leluhure,supaya aja padha gumregah lan ndhaku bumituwin ngebaki jagad kalawan kutha-kutha.”
22. “Ingsun bakal jumeneng nglawan wong-wong iku,” mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah, Gustine sarwa tumitah, “Ingsun bakal nyirnakake jenenge Babil lan kekarene, anak-putune lan buyute,” mangkono pangandikane Sang Yehuwah.