21. “Adhuh, si pati wus nlusup ing cendhela-cendhela kita,kedhaton kita wus padha dileboni,bocah-bocah ing lurung-lurung padha disirnakake,samono uga para nom-noman kang ana ing alun-alun.
22. Mayite wong-wong padha klelerankaya rabuk ana ing pategalan,kaya bentelan gandum ing saburining wong kang padha ngeneni,lan ora ana kang nglumpukake.”
23. Pangandikane Sang Yehuwah mangkene:“Wong kang wicaksana aja ngendel-endelake kawicaksanane,wong rosa aja mamerake karosane,wong sugih aja ngegung-egungake kasugihane;
24. nanging sing sapa arep ngegungake,ngegungna kang mangkene:manawa dheweke ngreti lan wanuh marang Ingsun,manawa Ingsun iki Sang Yehuwah,kang nedahake kadarman,kaadilan lan kabeneran ana ing bumi;sanyata, iku kang ndadekake keparenging galihingSun,”mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
25. Dhawuh pangandikane Sang Yehuwah mangkene: “Lah bakal tumeka ing wektune anggoningSun maringi paukuman marang wong kang wus tetak, nanging isih ikutan:
26. wong Mesir, wong Yehuda, wong Edom, bani Amon, wong Moab lan sakehing wong kang cukur rambute ing ngiringan mubeng lan wong kang manggon ing pasamunan, amarga sakehing bangsa ora padha tetak lan satedhak turune Israel iya ora tetakan atine.”