16. Ingsun bakal nyebar wong iki ana ing tengahe para umat kang ora ditepungi dening wong-wong iku lan para leluhure lan Ingsun bakal nglepasake pedhang kang ngoyak wong-wong iku, nganti wus padha Sunsirnakake.”
17. Padha gatekna! Ngundangana para juru tangis wadon, supaya padha mrene,lan kongkonana, supaya para wong wadon kang limpad, padha mrene!
18. Kareben padha enggal tekalan padha nangisi kita,supaya mripat kita metokake luh,lan suluhan kita akembeng banyu!
19. Amarga ing Sion keprungu tangis:Adhuh padha mati aku!Aku padha banget diwirangake!Amarga aku kudu padha ninggal nagara iki,dene omah-omahku padha dibrukake.
20. He para wong wadon, rungokna pangandikane Sang Yehuwah,padha nilingna dhawuhing lesane;anak-anakmu wadon padha wulangen tangisanlan sadhengah wong wadon mulangna kidung pasambat marang kancane:
21. “Adhuh, si pati wus nlusup ing cendhela-cendhela kita,kedhaton kita wus padha dileboni,bocah-bocah ing lurung-lurung padha disirnakake,samono uga para nom-noman kang ana ing alun-alun.
22. Mayite wong-wong padha klelerankaya rabuk ana ing pategalan,kaya bentelan gandum ing saburining wong kang padha ngeneni,lan ora ana kang nglumpukake.”
23. Pangandikane Sang Yehuwah mangkene:“Wong kang wicaksana aja ngendel-endelake kawicaksanane,wong rosa aja mamerake karosane,wong sugih aja ngegung-egungake kasugihane;
24. nanging sing sapa arep ngegungake,ngegungna kang mangkene:manawa dheweke ngreti lan wanuh marang Ingsun,manawa Ingsun iki Sang Yehuwah,kang nedahake kadarman,kaadilan lan kabeneran ana ing bumi;sanyata, iku kang ndadekake keparenging galihingSun,”mangkono pangandikane Sang Yehuwah.