11. Panahe padha lancipana,tameng-tameng padha cepakna!Sang Yehuwah wus nggigah semangate para ratuing Media,amarga rantamane nglawan Babil iku yaiku murih sirnane,iku pamalese Sang Yehuwah, kanggo malesake padalemane kang suci.
12. Acungna tunggul-tunggule marang balowartine Babil,pajagane santosakna!Para wong jaga padha prenahna,nganakna cegatan!Amarga Sang Yehuwah wus ngrantamlan uga bakal nindakake apa kang wus kagem ngancam wong kang manggon ing Babil.
13. He kowe kang padha manggon ana ing pinggiringbengawan lan sugih raja-brana,iki wus tekan ing wekasaning umurmu,wus tekan ing watesing uripmu!
14. Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadiwus supaos demi sarirane piyambak:Sanadyan sira kebak manungsa nganti kaya walang,nanging wong bakal padha nguwuh marang sirapanguwuhing perang.
15. Sang Yehuwah kang nitahake bumi sarana pangwasane,kang nalesi jagad klawan kawicaksanane,lan kang mbeber langit klawan limpading galihe.
16. Samangsa Panjenengane ngedalake swantene,gumrujug saraning banyu ing langit,Panjenengane nginggahake pedhut lan megasaka ing poncoting bumi,lan damel kilat bareng lan udansarta ngedalake angin saka ing susuhe.
17. Saben wong iku satemene bodho, ora duwe kawruh,lan saben kemasan bakal nandhang wirangmarga reca ukir-ukiran garapane.Amarga reca cor-corane iku goroh,ora kadunungan nyawa.
18. Sakabehe iku muspra,gegaweane mung dadi pepoyokanlan bakal kalebur ing wektutumibaning paukuman.
19. Ora mangkono mungguh Panjenenganekang dadi pandumane Yakub,amarga Panjenengane kang nitahakesamubarang kabeh,lan Israel dadi taler kagungane,asmane sinebut Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi.
20. Sira iku maune dadi gada tumrap Ingsun,gegamaning perang:Kalawan sira Ingsun ngremuk para bangsa,kalawan sira Ingsun nyirnakake krajan-krajan.
21. Kalawan sira Ingsun ngremuk jarandalah kang nunggangi,kalawan sira Ingsun ngejur kareta perangdalah kang nunggang.
22. Kalawan sira Ingsun ngremuk wong lanang lan wong wadon,kalawan sira Ingsun ngejur wong tuwa lan wong anom,kalawan sira Ingsun ngejur jaka lan prawan,
23. kalawan sira Ingsun ngremuk para pangon lanpepanthaning wedhuse,kalawan sira Ingsun ngremuk petani lan sapikang kanggo mluku,kalawan sira Ingsun ngejur para bupati lanpara panggedhe!
24. Apadene Ingsun bakal paring piwales marang Babil lan sakehing wong Kasdim marga saka sakehing pialane, kang ditandukake marang Sion, kaya kang sira sipati dhewe. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
25. He gunung pangrusak,lah, Ingsun dadi mungsuhira,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah, --kang nglebur salumahing bumi!Ingsun bakal ngagagake astaningSun marang sira,nggolingake sira saka ing parang-paranglan ndadekake sira dadi gunung geni kang wis sirep.
26. Wong ora bakal njupuk watu saka sira kanggo watu pepojokutawa tetates,nanging sira bakal dadi panggonan kang garing ing salawase.Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
27. Ngadegna tunggul ana ing bumi,ngunekna kalasangka ana ing tengahe para umat,para bangsa padha samektakna ing perangnglawan Babilbalane karajan-karajan kumpulna-- Ararat, Mini lan Askenas --ngadegna senapati nglawan Babil,ngajokna jaran-jaran kang kehe kaya walang!
28. Samektakna para bangsa marang perang,para ratu ing Media,karo para bupati lan para panggedhene,lan sadhengah nagara kang dibawahake.
29. Bumi gonjang-ganjing lan horeg,amarga rantamane Sang Yehuwahtumrap Babil lagi katindakake,yaiku supaya nagara Babil dadi tanah kang cengkar,lan ora ana kang ngenggoni.
30. Para prawiraning Babil wus padha leren anggone perang,padha thenguk-thenguk ana ing beteng-beteng,kuwanene wus ilang,wis dadi kaya wong wadon.Omah-omahe wus kaobong,slaraking gapurane tugel!
31. Playangan kilat lumayu susul-sumusul.Para juru warta padha susul-sumusul,padha nyaosi kabar marang ratu ing Babil,yen kuthane wis padha diejegi saka ing keblat papat,