34. Nanging Juru-Panebuse iku santosa, asmane Sang Yehuwah, Gustining sarwa dumadi. Mesthine Panjenengane mbelani prakarane umate, supaya padha oleh katentreman ana ing bumi, nanging ndhatengake pagiris marang para wong kang manggon ing Babil.
35. Pedhang bakal nempuh bangsa Kasdim,namani wong ing Babil,ngenani para panggedhe lan para wong wicaksana,-- mangkono pangandikane Sang Yehuwah. --
36. Pedhang nempuh marang juru mbebatang,temah konangan yen bodho!Pedhang ngenani para prawirane,temah padha giris.
37. Pedhang ngenani jaran lan karetane perang,nempuh sakehing bala warna-warna kang ana ing tengahe,temah padha dadi kaya wong wadon!Pedhang ngenani raja-branane,temah dijarah ing wong!
38. Pedhang ngenani sakehing banyune,temah dadi asat!Amarga nagara iku kebak reca,wong-wong mau padha edan marga saka brahalane!
39. Mulane sato kewan pasamuwan lan asu ajag bakal padha manggon ana ing kono, lan uga manuk unta bakal nusuh ana ing kono. Nagara iku ora bakal dienggoni maneh ing wong sabanjure lan ora bakal didunungi maneh dening turun-turune.
40. Padha kayadene nalika Gusti Allah molak-malik tanah Sodom lan Gomora sarta kutha-kutha ing sacedhake, mangkono uga ora bakal ana wong kang manggon ana ing kono maneh lan ora ana manungsa siji-sijia kang dedunung ana ing kono maneh. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
41. Lah, ana sawijining bangsa kang teka saka ing lor, bangsa kang gedhe, lan akeh para ratu kang mangsah perang saka poncoting bumi.