7. Nanging nalika keprungu dening Ebed-Melekh, wong Etiopia iku -- dheweke iku sawijining abdidalem kaputren, kang manggon ana ing kraton -- manawa Nabi Yeremia kacemplungake ing sumur -- nalika samana Sang Prabu pinuju lenggah ana ing gapura Benyamin --,
8. Ebed-Melekh banjur metu saka ing kraton sarta munjuk marang Sang Prabu:
9. Dhuh Gusti kawula Sang Prabu, pandamelipun tiyang-tiyang punika awon tumrap Nabi Yeremia, inggih punika anggenipun nyemplungaken piyambakipun ing sumur, piyambakipun temtu pejah kaliren wonten ing ngriku! Amargi ing kitha rotinipun sampun telas.”
10. Sang Prabu nuli paring dhawuh marang Ebed-Melekh, wong Etiopia iku, pangandikane: “Ngajaka wong telu, Nabi Yeremia entasna, sadurunge mati!”
11. Ebed-Melekh banjur ngajak wong telu mlebu ing kadhaton ing gudhang sandhangan, papan pasimpenan barang-barang; ana ing kono njupuk sandangan gombal-gombalan lan amoh-amohan, nuli ngudhuni tali marang Nabi Yeremia, kang ana ing sumur iku.
12. Ebed-Melekh, wong Etiopia banjur nguwuh-uwuh marang Nabi Yeremia: “Sandhangan gombal-gombalan lan amoh-amohan punika panjenengan trapaken ing sangandhapipun cangklakan panjenengan, minangka ganjelipun tangsul!” Nabi Yeremia banjur tumindak mangkono.
13. Wong-wong mau banjur narik taline lan ngentasake Nabi Yeremia saka ing sumur. Mangkono dadine Nabi Yeremia manggon tetep ana ing plataraning pajagan.
14. Sang Prabu Zedhekia ndhawuhi wong nyowanake Nabi Yeremia marang ing ngarsane ana ing gapura katelu ing padalemane Sang Yehuwah. Pangandikane Sang Prabu marang Nabi Yeremia: “Kula badhe miterang satunggaling prakawis dhateng sampeyan, sampun ngantos nutupi satunggal-tunggala dhateng kula!”