1. Sang Prabu Zedhekia bin Yosia jumeneng ratu nggentosi Sang Prabu Khonya bin Yoyakim; Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing Babil wus njumenengake panjenengane dadi ratu ing nagara Yehuda.
2. Nanging panjenengane sapunggawane apadene rakyate ing nagara kono padha ora nggugu marang pangandikane Sang Yehuwah, kang kadhawuhake lumantar Nabi Yeremia.
3. Nuju ing sawijining dina Sang Prabu Zedhekia utusan Yukhal bin Selemya lan Imam Zefanya bin Maaseya marang ing ngarsane Nabi Yeremia, kadhawuhan nglantarake pangandikane: “Kula sami sampeyan dongakaken dhateng Sang Yehuwah, Gusti Allah kita!”
4. Dene ing nalika samana Nabi Yeremia isih saged mlebet-medal ing satengahingrakyat; panjenengane durung dicemplungake ing pakunjaran.
5. Dene wadya-balane Sang Pringon wus budhal saka ing Mesir; bareng para wong Kasdim kang ngepung Yerusalem krungu, banjur padha ninggal kutha iku.
6. Nuli ana pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, mangkene:
7. “Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel: Matura marang ratu ing Yehuda kang ngutus sira, supaya nyuwun pitedah marang Ingsun: Delengen wadya-bala kang wus budhal saka Mesir arep mbiyantu sira, bakal bali menyang ing Mesir nagarane.
8. Nanging wong Kasdim bakal bali nempuh perang nglawan kutha iki, dibedhah lan diobong.
9. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Sira aja ngapusi awakira dhewe, kalawan ngucap: Para wong Kasdim wus lunga kabeh ing salawase! Mangka ora padha lunga ing salawase!
10. Lan saupama sira nggepuk lan bisa ngalahake sakehe bala Kasdim, kang merangi sira iku nganti mung ana kekarene kang ketaton banget, ana ing pakemahane dhewe-dhewe bakal padha gumregah lan ngobong kutha iki.”