3. Aku banjur marani Yaazanya bin Yeremia bin Habazinya dalah para sadulure lan para anake kabeh, cekake: sakehing gotrahe Rekhab.
4. Aku ngirid wong-wong iku menyang ing padalemane Sang Yehuwah, menyang ing kamare para anake Hanan bin Yigdalya, abdining Allah; iya iku kamar ing sandhinge kamare para panggedhe ing sadhuwuring kamare Maaseya bin Salum, jaga-gapura.
5. Ana ing ngarepe para kulawargane Rekhab aku nyelehake tuwung-tuwung kebak anggur lan cangkir-cangkir, aku nuli kandha marang wong-wong mau: “Kowe padha ngombea anggur!”
6. Nanging padha mangsuli: “Kula sami boten ngombe anggur, amargi Eyang Yonadab bin Rekhab, leluhur kula, sampun meling dhateng kula sadaya makaten: Kowe lan saanak-anakmu kabeh aja padha ngombe anggur ing salawas-lawase,
7. aja gawe omah, aja nyebar wiji, aja gawe lan nduweni kebon anggur, nanging padha manggona ing kemah-kemah ing salawase urip, supaya kowe dawa umurmu ana ing tanah, kang kokenggoni dadi wong neneka!