8. Sanyata, mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Sira aja gelem diapusi dening para nabinira, kang ana ing tengahira, apadene dening para juru petungira, lan aja nggugu marang impen, kang diimpekake!
9. Amarga para wong iku padha meca dora marang sira atas asmaningSun. Ingsun ora ngutus para wong iku. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.
10. Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Samangsa wus ganep pitung puluh taun tumrap Babil, Ingsun lagi nggalih marang sira. Ingsun bakal nuhoni prasetyaningSun marang sira, ngulihake sira marang panggonan kene.
11. Awit Ingsun iki nguningani rancanganingSun tumrap sira, yaiku: rancangan tentrem rahayu lan dudu rancangan bilai, yaiku supaya sira kebak pangarep-arep kang becik tumrap ing besuke, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
12. Lan samangsa sira sesambat lan sowan kanthi panyuwun marang Ingsun, Ingsun iya bakal nyembadani panyuwunira iku.
13. Samangsa sira ngupaya marang Ingsun, bakal ketemu lawan Ingsun; manawa sira nakokake marang Ingsun kalawan gumolonging atinira,
14. Ingsun bakal marengake sira ketemu kalawan Ingsun, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --, lan Ingsun bakal mulihake kaananira lan ngempalake sira saka ing antarane para bangsa lan saka sadhengaha panggonan anggoningSun mbuyarake sira, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah -- lan Ingsun bakal ngulihake sira menyang ing panggonan, saka nggoningSun mbucal sira.
15. Pancen pangucapira: Sang Yehuwah wus ngangkat para nabi kanggo aku kabeh ana ing Babil.
16. Lah mangkene pangandikane Sang Yehuwah bab ratu kang lenggah ing dhampare Sang Prabu Dawud lan sakehing rakyat kang manggon ana ing kutha iki, yaiku para sadulurmu kang ora katut digawa metu menyang pambuwangan.
17. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi: Lah Ingsun bakal ngintunake pedhang, pailan lan pageblug ana ing tengahe lan Ingsun bakal ndadekake wong iku kaya woh anjir kang bosok, kang marga saka eleke nganti ora kena dipangan.
18. Ingsun bakal mbujeng wong-wong iku kalawan pedhang, pailan lan pageblug lan Sundadekake pagiris tumrap sakehing karajan ing bumi, dadi dununging ipat-ipat lan marganing miris, poyokan lan cecampahan ana ing antarane para bangsa kang dadi paraning anggoningSun mbuyarake wong-wong iku,
19. minangka paukuman tumrap anggone padha ora ngrungokake marang dhawuhingSun, -- mangkono pangandikane sang Yehuwah --, kang wus Sunparingake marang para wong iku tanpa kendhat lumantar para abdiningSun, yaiku para nabi, nanging sira ora padha ngrungokake, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --.
20. Nanging padha rungokna pangandikane Sang Yehuwah, heh sira kabeh wong buwangan, kang wus Sunkintunake saka Yerusalem menyang ing tanah Babil!
21. Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel, mungguh Akhab bin Kolaya, lan Zedhekia bin Maaseya, wong kang padha meca dora marang sira atas asmaningSun: Lah Ingsun bakal ngulungake wong-wong iku marang tangane Nebukadnezar, ratu ing Babil, bakal padha dipateni ana ing ngarepira dhewe,
22. temah iku bakal didadekake ipat-ipat dening sakehe wong buwangan saka Yehuda kang padha ana ing Babil, mangkene ujare: Kareben Sang Yehuwah nandukake marang kowe kaya Zedhekia lan Akhab kang padha dipanggang ing geni dening ratu ing Babil!,
23. amarga saka anggone nglakoni duraka ana ing Israel, laku bandrek karo bojoning pepadhane, lan ngucapake doracara kalawan nyebut asmaningSun, mangka iku ora Sundhawuhake marang wong-wong iku. Ingsun piyambak nguningani lan nekseni piyambak prakara iku. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”
24. Marang Semaya, wong Nekhelam iku, sira kandhaa mangkene:
25. “Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gustine kang sarwa dumadi, Gusti Allahe Israel: Sarehne sira wus kirim layang atas jenengira dhewe, marang sakehing wong kang ana ing Yerusalem, yaiku marang Imam Zefanya bin Maaseya lan para imam kabeh, surasane: