27. dene ing dina lumebune ing pasucen maneh, menyang ing plataran njero prelu nindakake tata-pangibadah ing pasucen, kudu ngaturake kurban pangruwating dosane. Mangkono pangandikane Pangeran Yehuwah.
28. Para imam ora oleh panduman pusaka, amarga Ingsun kang dadi pusakane, sarta aja diwenehi tanah ana ing Israel, awit Ingsun kang dadi pandumane.
29. Sesaosan, kurban pangruwating dosa lan kurban dhendha iku kang kena mangan mung para imam, mangkono uga kabeh kang kamligekake ana ing tanah Israel, iku dadi pandumane.
30. Sabanjure apa kang becik dhewe tumrap pembarepe apa bae lan sakehe sesaosan mligi apa bae, sakehe sesaosanira kang kusus iku dadi pandumane para imam; uga glepungira gandum kang becik dhewe iku kudu sira wenehake marang imam, supaya anakira oleha berkah.
31. Sakehing manuk utawa kewan kang wus mati, utawa sisaning kewan galak iku ora kena kapangan dening para imam.”