1. Sawuse mangkono panjenengane mbekta wangsul aku menyang ing gapurane njaba pasucen, kang marep mangetan; gapura iki mineb.
2. Sang Yehuwah banjur ngandika marang aku: “Gapura iki kudu terus mineb, ora kena menga lan aja nganti ana wong kang lumebu mrene, sabab Sang Yehuwah, Allahe Israel, wus lumebet miyos ing kene; mulane gapura iki kudu terus mineb.
3. Mung Sang Prabu sarehne jumeneng raja, diparengake lenggah ing kono lan dhahar ana ing ngarsane Sang Yehuwah. Sang Prabu iku bakal lumebet miyos ing bangsaling gapura sarta anggone tedhak iya miyos ing kono.”
4. Aku banjur kabekta ngliwati gapura lor menyang ing sangarepe Padaleman Suci; aku nyumurupi lah Padalemane Sang Yehuwah kapenuhan ing kamulyane Sang Yehuwah; aku nuli sujud nyembah.
5. Sang Yehuwah ngandika marang aku: “He, anaking manungsa, waspadakna kang temenan, delengen kalawan tliti lan rungokna kalawan terwaca samubarang kabeh kang bakal Sunpangandikakake marang sira bab pranatan-pranataning Padalemane Sang Yehuwah lan sakehing angger-anggere sarta gatekna temenan sapa kang diparingake lumebu tuwin sapa kang kudu kabalekake saka ing papan suci iku.