1. Aku banjur kabekta menyang ing gapura, yaiku gapura kang marep mangetan.
2. Lah kamulyaning Allahe Israel rawuh saka ing wetan banjur keprungu swara kaya kumrasaking grojogan lan bumi katon mencorong marga saka kamulyane.
3. Kang dakdeleng nalika Sang Yehuwah rawuh prelu nyirnakake kutha iku lan kaya kang dakdeleng ana ing pinggiring kali Kebar, mulane aku banjur sujud.
4. Nalika kamulyaning Sang Yehuwah lumebet ing Padaleman Suci, nglangkungi gapura kang marep mangetan.
5. Sang Roh mau tumuli njunjung aku lan mbekta aku menyang ing plataran njero, lah, Padaleman Suci iku kapenuhan ing kamulyaning Sang Yehuwah.
6. Aku banjur krungu Panjenengane mangandikani aku saka ing sajroning Padaleman Suci -- priya kang ngukur Padaleman Suci mau jumeneng ing sandhingku --
7. mangkene pangandikane Sang Yehuwah marang aku: “He, anaking manungsa, iku dhamparingSun lan papaning tlapakaningSun; Ingsun bakal dedalem ana ing kene ana ing satengahing wong Israel, ing salawas-lawase sarta turune Israel ora bakal najisake maneh asmaningSun kang suci, iya wong-wong iku kabeh, iya para rajane, kalawan anggone laku jina utawa kalawan mayite para rajane kang wis padha mati;
8. uga ora kalawan mrenahake tlundhaging lawange cedhak ing tlundhaging lawangingSun utawa ngedegake saka-sakaning lawange cedhak ing saka-sakaning lawangingSun, nganti mung tembok kang misahake Ingsun lan wong-wong mau. Anggone najisake asmaningSun kang suci kalawan tingkah-polahe kang nistha, mulane marga saka dukaningSun banjur Suntumpes.
9. Saiki bakal padha ngedohake anggone ora setya lan mayite para rajane saka ing ngarsaningSun, tuwin Ingsun bakal dedalem ana ing satengahe ing salawas-lawase.
10. Anadene sira, he, anaking manungsa, sira nerangna marang turune Israel bab Padaleman Suci iki, supaya padha wirang nyumurupi kaluputan-kaluputane; uga bab wujude lan tata-rakite Padaleman Suci iku.