1. Kawicaksanan rak nguwuh-uwuh,lan kapinteran rak ngetokake swarane?
2. Ing panggonan kang dhuwur ing pinggir dalan,ana ing simpangane lurung-lurung, ana ing kono enggone jumeneng,
3. ana ing sandhinge gapura sangarepe kutha,ana ing dalan lumebu anggone nguwuh-uwuh kalawan sora, pangandikane:
4. “He para wong lanang, sira kang Sunpituturi,marang para anaking manungsa, swaraningSun Suntujokake.
5. He wong ora duwe pangalaman, padha ngupayaa kapinteran,he para wong ndableg, padha mangretenana iku ing sajroning atimu.
6. Padha ngrungokna, awit Ingsun bakal ngandikakake prakara kang jero,lan arep mbikak lathiningSun lan nglairake prakara kang bener.
7. Awit lidhahingSun nggelarake kabeneran,lan duraka iku kanisthan tumrap lathiningSun.
8. Apa kang metu saka ing lesaningSun iku adil,ora pisan-pisan ana kang mlinthat-mlinthut utawa cidra.
9. Kabeh iku cetha tumrape wong kang pinter,sarta bener ingatase kang duwe kawruh.
10. PamerdiningSun iku tampanana ngluwihi salaka,lan kawasisan ngluwihi mas murni.
11. Awitdene kawicaksanan iku ajine ngungkuli raja-peni,sarta apa bae kang dikepengini wong, ora ana kang madhani.
12. Mungguh Ingsun, Sang Wicaksana, nunggal bebarengan karo kapinteran,lan Ingsun nemokake kawruh lan kawicaksanan.
13. Wedi-asih marang Sang Yehuwah iku sengit marang piala,Ingsun sengit marang piangkuh, ambek kumlungkung, sarta polah-tingkah kang ala,apadene cangkem kang kebak cidra.
14. Pitutur sarta panglimbang iku kagunganingSun,Ingsun kang kagungan pangreten, lan Ingsun kang kagungan kakiyatan.
15. Para raja anggone mrentah marga saka Ingsun,mangkono uga para panggedhe anggone nindakake pangadilan.
16. Para panggedhe anggone kadunungan pangwasa iku marga saka Ingsun,mangkono uga para luhur lan sakehe hakim ing sajagad.
17. Ingsun ngasihi marang wong kang tresna marang Ingsunlan wong kang tlaten anggone ngupaya Ingsun, mesthi bakal ketemu.
18. Kasugihan lan kaluhuran iku ana ing pamengkuningSun,uga bandha kang tetep lan kaadilan.