2. manawa kowe kejiret ing tembungmu dhewe,kena kala ing tembunge cangkemmu dhewe,
3. nuli, he anakku, tumindaka mangkene, lan ngluwarana awakmu,marga kowe wus tumiba ing regemane pepadhamu,lungaa, jengkenga, lan njaluka kawelasan kalawan banget marang pepadhamu iku,
4. aja ngolehake mripatmu ngliyep,lan tlapukanmu aja oleh ngantuk,
5. awakmu luwarana kaya menjangan saka ing tangane wong mbebedhag,kaya manuk saka ing tangane kang mikat.
6. He wong kesed, maranana semut,lakune titenana lan dadia pinter.
7. Sanadyan semut iku ora ana kang mimpin,ora ana kang ngatur lan ora ana kang manggedheni,
8. iya padha keklumpuk rejeki ing mangsa panas,lan tandho pangan ing mangsa panen.
9. He wong kesed, nganti pira lawase anggonmu klemahan,besuk apa anggonmu tangi turu?
10. “Turu sadhela engkas, ngantuk sadhela engkas,nekuk tangan arep nglegeyeh sadhela engkas.”
11. Kowe nuli bakal katekan kamiskinan kaya wong kang nempuh,lan kacingkrangan kayadene wong kang sikep gegaman.
12. Tanpa guna lan nisthawong kang urip kalawan cangkem kang cidra,
13. kang mripate kedhep-kedhep,kang muter-muter sikile lan nyasmitani srana drijine,
14. kang atine ngangen-angen kaculikan, kang tansah ngrantam-rantam piala,lan kang njalari tukar padu;
15. mulane banjur dadakan katempuh ing bilai,sadhela bae rusak lan ora bisa dipulihake maneh.
16. Nem prakara iki kang disengiti dening Pangeran Yehuwah,malah pitung prakara kang dadi jejember tumrap galihe;
17. iya iku mripat gumunggung, ilat cidra,tangan kang ngwutahake getihe wong kang ora salah;
18. ati kang ngrantam-rantam piala,sikil kang enggal-enggal marani piala,
19. seksi palsu, kang ngucapake ujar pagorohan,sarta kang njalari ecrahe sadulur.
20. He anakku, pepakone bapakmu estokna,lan aja ninggal piwulange ibumu.