15. Dalan iku dohana, aja metu ing kono,nyimpanga lumakua terus,
16. awit wong iku padha ora bisa turu,yen durung nindakake piala, ngantuke ilang,yen durung gawe kesandhunge wong;
17. awit padha mangan roti pametuning duraka,sarta ngombe anggur pametune ambek siya.
18. Nanging dalane wong mursid iku kaya pepadhang ing wayah esuk,kang mundhak-mundhak padhange nganti tumeka ing wayah tengange.
19. Dalane wong duraka iku kaya pepeteng,padha ora sumurup apa kang marakake kesandhung.
20. He anakku, nggatekna tembungku,kupingmu telingna marang apa kang dakucapake:
21. kabeh iku aja nganti sumingkir saka ing ngarepmu,simpenen ana ing sajroning telenge atimu;
22. awit iku dadi panguripane wong kang nemu,lan dadi kawarasaning badane sakojur.
23. Atimu reksanen kanthi waspada,awit iku etuking panguripan.
24. Cangkem kang cidra singkirna saka ing awakmu,lan lambe kang kablinger buwangen kang adoh.