Prajanjian Lawas

Prajanjian Anyar

Wulang Bebasan 20:5-16 Kitab Sutji (JAV)

5. Rancangan kang ana ing atine manungsa iku kaya banyu kang jero,ewasamono wong kang pinter bisa ngangsu.

6. Akeh wong kang ngarani awake dhewe becik,nanging wong kang setya iku sapa kang nemu?

7. Wong bener kang lakune jujur,iku turune padha rahayu.

8. Ratu kang lenggah ing kursi pangadilan,kalawan tingale bisa mirsani sakehe piala.

9. Sapa kang bisa ngucap: “Aku wus ngresiki atiku,wus lebur sakehing dosaku?”

10. Bandhul timbangan rong warna, lan takeran rong warna,karo-karone iku nistha tumrap Pangeran Yehuwah.

11. Sanadyan isih bocah iya bisa dititeni kapirid saka ing panggawene,apa resik lan apa jujur kelakuane.

12. Kuping kang krungu lan mripat kang ndeleng,iku karo-karone Sang Yehuwah kang akarya.

13. Aja karem turu, supaya aja tumiba ing kamlaratan,mripatmu elekna temah wareg enggonmu mangan.

14. “Ora becik, ora becik,” pangucape kang tuku,nanging lagi bae lunga, nuli ngalembana awake dhewe.

15. Sanadyan emas lan mutiara akeh,nanging kang akeh banget pangajine iku lambe kang kadunungan kawruh.

16. Jupuken sandhangane, awit wong iku nanggung wong liya,lan iku tahanen kanggo cekelan lirune wong liya mau.

maca bab lengkap Wulang Bebasan 20