17. Ngedohi piala iku dalane wong jujur,sing sapa rumeksa marang tindake iku ngreksa nyawane.
18. Kumenthus iku pepucuking karusakan,lan gumunggung iku pucuking ambruk.
19. Becik ngesorake dhiri nunggal karo para wong andhap-asor,tinimbang karo ngedum rayahan ana ing tengahe wong gumunggung.
20. Sing sapa nggatekake pangandika bakal nemu becik,sarta rahayu wong kang kumandel marang Sang Yehuwah.
21. Wong wicaksana iku diarani duwe pangreten,lan tembung manis iku luwih bisa ngyakinake.
22. Kapinteran iku sumbering urip tumrap kang nduweni,wong bodho disiksa dening bodhone.
23. Atine wong wicaksana minterake cangkeme,lan marakake lambene luwih bisa ngyakinake.
24. Tetembungan kang sedhep iku kaya tala madu,rasane legi tumrap ing ati lan dadi tamba balung.
25. Ana dalan kang dikira bener dening wong,mangka pungkasane anjog marang pati.
26. Rasa luwe iku nyambut gawe kanggo si buruh,amarga cangkeme kang meksa wong iku.
27. Wong kang tanpa guna ndhudhuk luwang piala,sarta ing lambene kaya-kaya ana geni kang nggosongake.
28. Wong kang culika marakake grejegan,sarta wong kang mitenah iku misahake mitra kenthel.
29. Wong kang ambek siya nasarake pepadhane,lan nuntun marang dalan kang ora bener.
30. Sing sapa ngeremake mripate iku ngrancang kadursilan,kang ngingkemake lambene iku wus nglakoni piala.
31. Rambut uwanen iku makutha kang endah,kang tinemu ana ing dalaning kabeneran.
32. Wong kang sabar iku ngluwihi pahlawan,wong kang bisa ngereh awake, iku ngluwihi wong kang bisa ngrayud nagara.
33. Undhi kabuwang ing pangkon,nanging sakehing putusane iku saka Sang Yehuwah.